Eylül 2008’de ABD’de bankacılık finans sistemini felç eden “mortgage krizi” ve ardından dünyayı saran küresel mali- reel sektör tabanlı küresel buhran 310 milyon nüfuslu ABD’nin üçte birini fakirlik girdabının içine çekti. İşte ABD’nin neoliberalizmle geldiği acı gerçekler.

ABD’nin 1980’de toplam borcu iki trilyon dolardı. 2012’de ise 15 trilyonu federal hükümet ve 55 trilyonu eyaletler olmak üzere 70 trilyon dolar.

Ülkenin kişi başına düşen milli geliri 2005’ten beri hızla düşüyor. Fakirlik sınırı son 50 yılın en yüksek seviyesinde.

Amerikan ailelerinin %30’u 1983’te devletten yardım alıyordu, 2012’de bu oran %49,1 seviyesinde.

2010 yılından beri orta tabakadan fakirlik seviyesine inenlerin sayısı 2,6 milyon kişi ile son 50 yılın en yüksek rakamı. Obama başkan seçildikten sonraki dört yılda fakirlerin sayısında altı milyonluk bir artış oldu. Fakirlere dağıtılan gıda pullarındaki artış 14 milyon. Her yedi Amerikalıdan biri, yani 46 milyon kişi gıda pulu kullanıyor.

Amerikan ailelerinin %37’sinde 35 yaş altı işsiz bir kişi bulunuyor. Genç Amerikalı 25 milyon kişi yeni bir eve yetecek kadar para kazanamadığı için aileleriyle yaşamak zorunda kalıyor.

ABD’nin en zengin % 1’lik kesimi en az kazanan kesimin %95’ inden daha çok para kazanıyor. 1970’te Amerikalıların %65’i orta sınıftan insanların yaşadıkları mahallelerde ev sahibiydi. 2012’de bu oran %44’e düştü.

Amerikalıların 1,5 milyonu iki dolardan daha az bir para kazanıyor. 20,6 milyonu ise tam olarak açlık sınırında yaşıyor. Obama’nın iktidara gelmesinden bu yana eyalet yöneticilerinin halka doğrudan dağıttığı para miktarında % 32 artış gerçekleşti. 50 milyon Amerikalının hiçbir sağlık sigortası yok.

Fakirlik %22 ile çocuklar arasında en yüksek seviyede. Her dört Amerikalı çocuktan biri gıda kuponu/ pulu kullanıyor. Fakir çocukların oranında son yıllarda % 30 artış var.

Çocuklu bekâr annelerin oranı %31,6 iken, çocuklu kadınların %42’si gıda pulu ile karnını doyuruyor. Evsiz çocukların sayısı 2007’den bu yana % 33 arttı. 20 milyondan fazla çocuk, aç kalmamak için okulların yemek programından karnını doyuruyor.

Kaynak: Ramazan Kurtoğlu- Nörofinans- Asi Kitap