Siyasette ve toplumda borçlu belediye başkanlarının çok iş yaptıkları düşünülür.

Tabii ki, iş yapan, proje üreten belediye başkanlarının borçlu olması kadar doğal bir şey olamaz. 

Önemlisi, borcun doğru işlere, halk yararına, şehrin öncelikli projeleri ve kamu menfaatine yapılmış olması.

Bu şartlarda borçlanan belediye başkanlarımızın geride ağır borca rağmen kalıcı ve sorun çözücü eserler bıraktığı bilinir.

Ama ipin ucunu kaçıran, rantabl olmayan, fantezi ve önceliksiz proje ve etkinlikler için milyonlarca hatta milyarlarca lira borç takan belediye başkanları görevi devrettikten sonra da çok konuşulurlar.

Bugün ülke genelindeki yerel yönetimlerin çok büyük bölümü borç sarmalı içinde.

İşbaşına gelen yeni belediye başkanlarının işi bu manada hiç de kolay değil. 

Ağır bir borç stoku devralmışlardır.

Hem bu borcu eritmek, hem hizmeti sürdürülebilir kılmak hem de yeni döneme vaat ettikleri projeleri hayata geçirmek için zor bir 5 yıllık yolculuğa çıkılmıştır.

Üzülerek belirtmeliyiz ki, ipin ucunu kaçıran kimi eski belediye başkanlarının koltuklarını devrettikleri yeni başkanları personel maaşını bile ödeyemez hale getirmişlerdir.

İlimizden örnek vermek gerekirse, 

Orhangazi‘deki tablo bu açıdan düşündürücüdür. Hacizlerle boğuşan yeni belediye başkanı devraldığı tablonun vahametini ortaya koyarken, personel maaşlarını nasıl ödeyeceğine dönük kara kara düşünen açıklamalar yapmaktadır.

Sadece Orhangazi değil, Yıldırım, Nilüfer ve Büyükorhan‘dan gelen borç stoğu ve muhatap kalınan haciz haberleri de üzücüdür. 

Çok doğal olarak işbaşı yapan yeni başkanlar buralarda çok sert biçimde frene bastılar ve mali disiplini sağlama adına tasarruf tedbirlerini devreye soktular.

Sadece tasarrufla olmayacağını da biliyoruz.

Yeni finans kaynakları bulma, borç ödeme dengesini sağlama ve hizmeti sürdürebilir kılmak için arayışa girişen belediye başkanlarımız da var.

Kimi Ankara‘dan sıcak nakit peşinde kimi de bankalardan uzun vadeli yeni kredi temini derdinde.

Örneğin;

Yıldırım Belediyesi, içinde bulunduğu borç sarmalından kısmen çıkmak ve rahatlatmak için özel ya da kamu bankalardan kredi kullanma arayışı içine girmiştir. 

Örnekleri çoğaltmak mümkün.

Böyle bir tablo ile karşı karşıya olan belediye başkanlarımıza zaman tanımak ve belde sakinlerin hizmet beklentisini ötelemekten başka seçenek görünmüyor.

En azından bir yıl başkanların yeni bir işe kalkışma durumları söz konusu değil.

Var olan iş ve projeleri sürdürme, belediyenin günlük rutin hizmetlerini aksatmama ve yeni personel alımından kaçınma yapılacak akla gelen ilk işler.

Kısa sürede şoku atlatan ve belediyelerinde mali kontrolü sağlayan başkanların asıl işe başlayacakları dönem ise 2. ve 3. yıldan sonraki süreç. 

Bu zamanı iyi kullanan, halkla sağlam bir bağ kuran ve akılda kalan eserler bırakanlar için ikinci dönemin kapısı da aralanacaktır.

Elbette bir de, hem Çevre ve Şehircilik Bakanlığı hem de başkanların mensubu oldukları siyasi partilerin de borç dengesini kaçıran belediyeleri sıkı biçimde kontrol altında tutmalarında fayda var.

Belediyelerini mali dengesini kaçıracak ve uzun vadede sıkıntıya sokacak proje ve borçlanmalara daha başlangıçta müdahale etmeleri gerekiyor.

Bu anlamda belediye meclislerinin grup başkanlıklarını yapan il ve ilçe başkanlarının da ileride belediyeleri sıkıntıya sokacak borçlanma karaları ve projeleri başlangıçta sorgulamaları kaçınılmaz hale gelmiştir.

Bugün Bursa‘da borç dengesi kaçan belediyelerimizde maalesef meclis grup disiplini daha başlangıçta kaybedilmiş, siyasi iradenin müdahale etmediği bu tablo yeni belediye başkanlarını da sıkıntıya sokmuştur.

Yapılacak en doğu iş, belediyelerin boyunu, bütçesini, gücünü aşan borçlanmalar da üst siyasi ve idari otorite onayı getirilmelidir.

Aksi halde bu durum, her yeni dönemde göreve seçilen belediye başkanlarının kaçamayacakları bir tablo olarak karşılarına çıkmaya devam edecektir.