Bursa’da 62 yıl önce aile mesleği olan kuyumculuğa başlayan Rafet Nalıncılar, 30 yıl boyunca kuyumculuk yaptı.

Ailesinin diğer bireylerinin de antika ürünlere ilgi duyduğunu söyleyen Nalıncılar, çevresinden antika ürünler toplayıp evinde koleksiyon yapmaya başladı.

Kuyumculuktan 1988 yılında emekli olan Rafet Nalıncılar, hobisine daha çok yönelince yüzlerce antika ürüne sahip oldu.

2009 yılına kadar evinde sakladığı eşyaları kendisine ait dükkanda sergilemek isteyen Nalıncılar, Tarihi Koza Han’daki dükkanını antikacıya dönüştürdü. Dükkânına ‘satışımız yoktur’ yazan Nalıncılar, “Benim dükkanımda satış yok. Bana çok eşya almak için gelen oldu ancak satmıyorum. Çok ısrar eden de oluyor, bu eşyaları satamam. Eşyalarımı çok seviyorum” dedi.

‘BENİM PARAYA İHTİYACIM YOK’

Dükkanında kendisi için değerli olan işin vatandaşlara antikaları sergilemek olduğunu belirten Nalıncılar, “10 liralık bir eşyaya bin lira teklif etseler vermem. Benim paraya ihtiyacım yok. Vatandaşlar gelince mutlu oluyorum. Eşyaları tanıtıyorum, onlara keman çalıyorum” ifadelerini kullandı.

Dükkanına pek çok turistin geldiğini belirten Nalıncılar, “Kozahan’ı gezmeye gelen turistler benim dükkanıma da uğruyor. Dükkana gelip eşyalara bakıyorlar. Ben de onlarla sohbet ederek mutlu oluyorum. İleride ömrüm yeterse müze açmak istiyorum” dedi.

FAVORİLER: EYFEL KULESİ VE NALIN

1957 yılında aldığı Metal Eyfel Kulesi minyatürü ile ilk antika koleksiyonuna başlayan Nalıncılar, kendilerine soyadını veren ve dedesinin yaptığı nalınların çok kıymetli olduğunu belirtti.

Genellikle hamam ve benzeri yerlerde kullanılan, tahtadan yapılmış, tabanı yüksek nalın denilen terlikleri de şöyle anlattı:

“Dükkanımdaki antika sayısını belirleyemedik. Burada en eski antika eşyam Osmanlı kılıçları. Koleksiyonerliğe ilk başladığım eşya 1957 yılında aldığım Eyfel Kulesi. Onunla başladım, benim için özel bir parça. Bir de dedemin yaptığı nalınlar benim için çok kıymetlidir. Bunlar el yapımı, yaklaşık 150 yıllık nalınlar. Gerçi burada bütün eşyalar kıymetli benim için” dedi.