27. Dönem TBMM üyeliği seçimi için artık listeler bugün Yüksek Seçim Kurulu’na sunuluyor.

Bir bakıma, amiyane tabirle dananın kuyruğu da bugün kopuyor.

MHP erken davrandı. Son günü beklemeden aday gösterdiği 600 ismi YSK’ya teslim etti.

Gözler artık, AK Parti, CHP, İYİ Parti, HDP, Vatan Partisi ve SP’de. Çünkü bugün liste bildirimi için son gün.

Dün ise YSK’da yapılan kura çekimiyle partilerin oy pusulalarındaki yerleri belirlendi.

AK Parti hemen seçimde olduğu gibi son ana kadar resmi açıklama yapmıyor. Listeler YSK’ya teslim edildikten sonra kimlerin aday olduğu ancak o zaman duyuruluyor. Fakat, öncesinde Genel Merkez’den kulis sızdırmaları da yapılmıyor değil.

Şüphesiz bu seçimde de olduğu gibi milletvekilliğine en çok rağbetin olduğu siyasi hareket AK Parti oldu.

7 binden fazla kişi milletvekili olabilmek için AK Parti’ye başvurdu. Sadece Bursa’dan yapılan başvuru 304 idi.

Bu ilgi ve kamuoyu anketleri gösteriyor ki, 24 Haziran seçimlerinin favorisi bir kez daha AK Parti olacak gibi.

Anamuhalefet partisi CHP ile MHP, HDP, SP ve İYİ Parti’ye de ilgi var ama başvuru rakamları AK Parti’nin çok gerisinde.

Üstelik, AK Parti’de bağışla birlikte 12 bin lira gibi yüksek bir başvuru ücreti alındığı halde.

Peki, bunca rağbete rağmen başvuruların tümünde kentleri layıkıyla temsil edecek isimler var mı?

Bir çoğunun listeye giremeyeceğini bildiği halde, etiket amaçlı başvurduğu biliniyor.

Şehirlerin beklentisi çok yüksek.

İllerin hizmet eksiğini takip edecek, Parlamento’da bunu gür sesle dile getirecek adayların varlığı da önemli.

Elbette başvururlar kadar, partilerin seçeceği, YSK’ya bildireceği isimlere de bakmak gerek.

Ahbap çavuş ilişkisiyle mi listeler şekillenecek, yoksa oy getirecek ve ilini ve partisini güçlü biçimde temsil edecek adaylar mı tercih edilecek?

Kimler, hangi isimler, temsil ettiği illerin haklarını TBMM’de güçlü biçimde dillendirecek?

Bursa örneğinden hatırlıyoruz.

Hızlı tren müjdeleri verdikleri halde, bugün ne kendileri ne de hızlı trenden eser var ortada.

Hizmet etme amaçlı yola çıkmalarına rağmen verilen müjdeleri yerine getirememiş çok sayıda eski parlamenterden de ders çıkarmak gerek.

Temsil kabiliyetinin aynı zamanda illerin kaderiyle de ilintili olduğunu düşünüyoruz.

Seçilip gittiği halde, TBMM’de yemin dışında bir tek kez bile kürsüye çıkmamış, söz almamış çok sayıda vekilin varlığı biliniyor.

24 Haziran’da seçileceklerin de böyle anılmaması en büyük temennimiz.

 

Bursa ne istiyor?

 

Bugün Bursa’nın Ankara’dan beklentileri de yüksek.

Kentin havalimanı aktif çalıştırılamıyor. Hızlı tren için verilen terminlerin bugüne dek hiçbir tutmadı. Şehrin diğer illere rayla bağlantısı henüz sağlanabilmiş değil.

Bursa’nın tıkanan kent içi ulaşımına çözüm olması beklenen raylı sistem ve metro ağı parasızlık nedeniyle uzatılamıyor.

Büyükşehir Belediyemizin yıllardır dillendirdiği  Yıldırım Metrosu’na Ankara’dan net bir mali kaynak sözü de verilmiş değil.

Kentin güneyindeki ilçelere ulaşım sıkıntılı.

Dağ ilçelerinin ulaşım projeleri Karayolları’nın bürokrasi, ihale, itiraz ve yargı kararları arasına sıkışmış durumda.

Neredeyse bir ulaşım projesi ve ihalesi 3-5 yılda sonuçlanıyor. Ama bu etapta trafik kazalarına bağlı ölümler durmuyor.

Kırsalda tarım ve hayvancılığı gerçek manada geliştirecek projelere ihtiyaç var. Fakat, açıklanan teşviklerdeki bürokrasi bu işi yapan kırsaldaki gerçek çiftçiyi her defasında hayal kırıklığına uğratıyor. Bu da kırsalın hızla boşalmasına ve kente kaçışına neden oluyor. Bursa’nın kırsaldaki topraklarını bugün üzülerek belirtmeliyiz ki, yaşlı nüfus bekliyor.

Ova ilçelerimizdeki verimi yükseltecek, teknoloji destekli tarımı geliştirecek projeler de ihtiyaç var.

Hızlı sanayileşme ve göçle birlikte artan nüfusun barınma ihtiyaçlarını karşılayacak toplu konut projeleri gerek.

Mümbit Bursa ovası hızlı sanayileşmenin getirdiği yapılaşmayla yok olma tehlikesi yaşıyor.

Bursa, daha çok vakıf ve devlet üniversitesini hak ediyor. İlk orta ve liselerdeki derslik açığımız da kapatılmış değil.

Tabii ki, Ankara’da bütün bunları takip edecek vekillere ihtiyaç var.