DERYA DEMİR PINAR
Koronavirüs tedbirleri kapsamında kasım ayından itibaren okulların yeniden uzaktan eğitime geçmesinin ardından, birçok çocuk altyapı yetersizliği nedeniyle eğitime planlanandan çok daha uzak kaldı.
Bu noktalardan biri de Osmangazi’ye bağlı Güneybudaklar köyü. Şehir merkezine 40 kilometre uzaklıktan olan, 800’e yakın nüfusun yaşadığı bu köyde evlere internet almak için gerekli altyapı bulunmuyor.
Bu nedenle köydeki 29 öğrenci canlı derslere erişim sağlayamıyor. Cep telefonlarından canlı derslere katılmak isteyen öğrencilere 80 liralık bir paket sadece 2 gün yetiyor. Bu paket, çoğunun evinde internet çekmediği için derslere girmeye çalışırken zaten eriyip gidiyor.
Kalan günlerde ise köyün öğrencileri internet üzerinden işlenen derslere hiçbir şekilde erişim sağlayamıyor. Köyde ayrıca akıllı telefonu ve televizyonu olmayan evler de var. Bunlar için durum çok daha vahim. Ne EBA’dan ne de 2 gün bile olsa canlı ders üzerinden eğitim alabiliyorlar. Eğitimlerini eksiksiz almak isteyen köydeki öğrenciler, internet için altyapı, erişim sağlayabilmek için tablet ya da bilgisayar bekliyor.
DERSLERE KATILAMADILAR
Yedinci sınıf öğrencilerinden Hüseyin Arı, uzaktan eğitime geçildiği günden bu yana hiç canlı derslere katılamadı. Telefondan erişim sağlamaya çalışsa da kotası tükendi. Televizyon da bazen çekmeyince derslerden tamamen geri kaldı. 9’ncu sınıf öğrencisi Nurcan Candan da aynı sorunu yaşıyor.
Candan, “En son derslere 15 gün önce girdim, o da çok kısa süreliğine. Derslerden çok geri kaldım. Sınavlara nasıl gireceğiz onu düşünüyorum” dedi. Sınıfta kalmaktan korkan 9’ncu sınıf öğrencisi Esma Cacıkoğlu ise, “İnternet olmadığı için derslere giremiyoruz. Paket alıp derslere girelim diyoruz ama bu defa internet çekmiyor. Çekse de 2 günde tükeniyor. Biz 3 kardeşiz. 3’ümüz de canlı derslere girmek istiyoruz ancak aynı anda mümkün olmuyor. Her ay sırayla birimiz derslere giriyoruz. Buna rağmen aylık 120 lira cep telefonu faturası ödüyoruz. Artık takdir teşekkür almayı geçtim sınıfta kalmayayım yeter” şeklinde konuştu.
“SINIFLARINI NASIL GEÇECEKLER?”
Bahar döneminden beri çocuklarının derslere erişim sağlayamadığını ifade eden veliler ise oldukça tedirgin. Birinci ve dördüncü sınıfı okuyan çocukları bulunan Halime Arı, “Öğretmenlerin telefon üzerinden verdiği ödevleri yaparak eğitimi geçiriyoruz. Birinci sınıftaki çocuğumun öğretmeni ben oldum. Öğretmenler ellerinden geldiği kadar arayarak derslere yardımcı olmaya çalışıyor ama yine de eksik kalıyoruz” diye konuştu.
Telefonlarındaki internet paketlerinin sadece 2 gün yettiğini kaydeden Saniye Dümbek ise, “Paket 80 lira. Bitince maddi durumumuz nedeniyle ekstra paket alamıyorum. Bu yüzden çocuklar derslerinden geri kalıyor. EBA’daki dersler çok hızlı ilerlediği için çocuklar hiçbir şey anlayamıyor. Öğretmenlerini istiyorlar ama erişim sağlayamıyoruz. Mağduriyetimiz büyük. Lütfen bir an önce köyümüze altyapı sağlansın” dedi. Ayşe Öğdiş ise, “Köydeki bazı vatandaşların ne akıllı telefonu var ne de televizyonu. Derslerden tamamen uzaklar. 4 çocuğumun hangi birine internet yetiştireyim. Zaten köyde internet çekmiyor. Bu çocuklar sınıflarını nasıl geçecek diye kara kara düşünüyoruz” ifadelerini kullandı.
“TELEVİZYONU BİLE OLMAYAN VAR”
Altyapının sağlanması için uzun zamandır mücadele verdiklerini vurgulayan Köy Muhtarı Ali Öztürk, Köydeki 29 öğrencinin hiçbirinin ders göremediğini belirterek, “Başvurmadığımız yer kalmadı. İl Milli Eğitim Müdürlüğü’nden gelip geçici öğretmen yönlendireceklerini söylediler. Ancak o da gerçekleşmedi. Ne yapacağımızı şaşırdık. Zengin bir köy değiliz. Kimisinin akıllı telefonu, kimisinin televizyonu yok. Akıllı telefonu olan da internet yükleyemiyor. İnterneti yükleyen de çekmediği için derslere giremiyor. Bir an önce bu sorunun çözülmesini istiyoruz” dedi.