Türkiye artık salgından çok, hayat pahalılığını, sabah akşam demeden gelen akaryakıt zamlarını, marketlerdeki etiket yangınını, doğalgaz, elektrik faturalarındaki 2-3 misli artışları, pazardaki tezgah ateşini konuşur oldu.
Kimle otursak, kimle muhabbet etmeye kalksak artık bunlarla söze giriliyor.
Piyasada öyle insafsız bir fiyat artışı var ki, varlıklı insanların bile tahammül sınırlarını aşacak boyutta. Etiketlerin günlük değiştiği bir dönemi hiç yaşamamıştık. Bugün aldığınız bir ürünü yarın aynı fiyata bulmanız ne mümkün?
Serbest piyasa öyle acımasız ki, bunu iktidarın yeni ekonomi modelinin de dizginleyebileceğini sanmıyoruz.
Ekonomik gidişat konuştuğumuz insanları ümitsizliğe sevk etmiş.
Temel tüketim maddelerinin dizginlenemeyen fiyatlar böyle giderse sadece bakılıp geçilecek durumda.
Önceki gün bir arkadaşın sosyal medyasında gördük.
Market müzesine girdiklerini, raflara bakıp çıktıklarını ve çıkarken de para istememelerine sevindiklerini belirten bir paylaşımda bulundu.
Türkiye’de şu an, sabit gelirlilerin marketlerdeki durumu aynen böyle.
Marketler böyle de pazarlar farksız mı?
Pazardaki ateşin her geçen gün alevlendiğini görmek de üzücü.
Dar gelirlilerin tercih ettiği pazarlarda da uygun fiyata bir şeyler bulmanız artık eskisi kadar kolay değil.
Peki, akaryakıta arka arkaya gelen zamlara ne demeli?