24 Haziran seçimleri için siyasi partilerin açıkladıkları beyannamelerin şüphesiz hepsinde tek bir amaç var.
Daha çok kitleyi etkileyebilmek ve daha fazla seçmenin tercihini kendi lehlerine döndürebilmek.
Liderler doğal olarak, meydanlarda seçmenin oyunu alabilmek için değişik vaatler sunuyorlar.
Bunların bir çoğunun seçmene şirin gözüktüğü söylenebilir.
Özellikle direk kişisel ekonomiyi ilgilendiren vaatler…
Ancak, şirin gözüktüğü kadar daha fazla özgürlük ve demokrasi adına verilen kimi vaatlerin de ülke bütünlüğünü riske atıcı özellikler taşıdığını söyleyebiliriz .
Örneğin;
CHP bunu daha önceki seçimlerde de gündeme getirdi.
CHP, TBMM’de 1991 yılında kabul edilen fakat uygulanmayan Avrupa Yerel Yönetimler Özerklik Şartı’nı 24 Haziran sonrası hayata geçirme sözü veriyor.
CHP’nin bu vaadi, HDP’nin seçim beyannamesindeki metni ile de örtüşüyor.
HDP bunu daha öteye götürüp, Doğu ve Güneydoğu’daki yerel yönetimlere özerklik ve yine yerel kaynakları merkezi hükümetle paylaşmamayı seçim vaadi olarak sunuyor.
Sözde, daha çok özgürlük adına verilmiş ama Türkiye’nin birlik ve bütünlüğünü zedeleyici bu vaadin anamuhalefet partisi tarafından seçmene sunuluyor olması düşündürücü.
Doğu seçmenine şirin gözüken bu vaadin batıda tepki görebileceği düşünülmemiş mi?
Türkiye yakın geçmişte, Doğu ve Güneydoğu’daki kimi yerleşimlerde ‘özerklik’ safsatası ile bölücü terör örgütünün hendek eylemlerinde acılar yaşamadı mı?
Bu vaat, o eylemlerde kaybettiğimiz şehitlerimizin yakınlarının yüreğini sızlatmaz mı?
Türkiye’nin bütünlüğü için hendek eylemlerinde seve seve canını vermiş şehitlerimizin hatırasına saygısızlık olmaz mı?
Evet, Türkiye ne zaman siyasi anlamda normalleşir, ne zaman bölünme tehlikesi ortadan kalkar, işte o vakit Avrupa Birliği’nin dayattığı şart uygulamaya konulabilir.
Şimdilik bölgede böyle bir siyasi iklimin olmadığı ortada.
CHP’nin bugün yine muhafazâkar seçmenin endişe ettiği bir seçim vaadi daha var.
Seçimlerde her ne kadar sözcüler Allah, din iman, kitaptan bahsetseler de, CHP’nin eğitim sisteminde yapmayı vaat ettiği değişikliklerin 28 Şubat öncesine dönüş sinyali verdiği de bir gerçek.
CHP’nin getirmek istediği kesintisiz 1+8+4 eğitim modeliyle, muhafazakâr kitlenin tercih ettiği Kur’an kursları ve İmam-Hatip liselerinin orta kısımlarına kilit vurma hastalığının yeniden depreştiğini söyleyebiliriz.
CHP’nin eğitim vaatlerini hazırlayan kadronun, 16 yıl önceye dönüş özlemiyle yanıp tutuştuğunu görüyoruz.
16 yıllık AK Parti döneminde elde edilmiş kazanımlarını kaybetme tehlikesi ile karşı karşıya kalan muhafazakar seçmenin, bu vaade endişe ile yaklaştığını ve geçmişte yaşanılan hak kayıplarını da unutmayacağını düşünüyoruz.
Yine CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı Muharrem İnce’nin dünyanın bütün güçlü ve iddialı ülkelerinde görkemli devlet başkanlığı binalarını görmezmiş gibi, Beştepe’deki Cumhurbaşkanlığı Külliyesi’ne takmış durumda.
İnce, eğer 24 Haziran’da seçilirse külliyeyi satmayı ya da üniversite yapmayı vaat ediyor.
Türkiye’nin görkemli bir devlet başkanlığı yapısına sahip olması acaba İnce’yi ve partisini niye rahatsız eder ki?
Beyannamelerdeki dikkatimizi çeken bir başka vaat de İYİ Parti’den.
Bu partinin lideri Meral Akşener meydanlarda ve açıkladığı beyannamesinde kamu yayıncılığı yapan devlet kanalı TRT’yi satma vaadinde bulunuyor.
Akşener bir yandan fabrikaları, devlet kuruluşlarının satılmasını eleştiriyor ama seçilirse o da işe satışla başlayacağını vaat ediyor.
SP Lideri Temel Karamollaoğlu’nun devam eden bütün büyük projeleri durdurma vaadini ise konuşmaya bile gerek yok.
Örnekleri çoğaltmak mümkün.
Fakat yerimiz sınırlı.