Kaya, yazısında şu ifadeleri kullandı:
Dün, Merinos Atatürk Kongre Kültür Merkezi’nde, Bursa Çevre Düzeni Planı’yla ilgili Büyükşehir Belediyesi’nin süreç bilgilendirme toplantısına katıldık.
Süresi dolan 1/100.000 Ölçekli Bursa 2020 Yılı Çevre Düzeni Planı’nın ardından 2010’dan beri sürdürülen, 2020’de yoğunlaşılan çalışmalara karşın hâlâ şekillenmeyen 2040 planının sonuçlanması için neden sonra gaza basıldı.
Büyükşehir Belediyesi Genel Sekreteri Ulaş Akhan, planın gecikmesini, “TOGG’un yer seçimi, pil fabrikası, TEKNOSAB, KOBİ OSB, Soğuksu’daki sanayi oluşumu gibi beklemediğimiz gelişmeler oldu. Sürecin nereye evrileceğini görmek istedik” şeklinde değerlendirdi.
Plana dair bazı görüşler dile getirilse de içerik değil bundan sonra izlenecek yöntemdi dünkü toplantının konusu.
Tüm siyasi partilerin, iş dünyasının, akademik odaların, sivil toplum kuruluşlarının, esnafın ayrım gözetilmeksizin davet edildiği toplantıda nasıl bir Bursa tasarlanmalıdan çok süreç nasıl ilerlemeli konuşuldu.
Zaten ortada plan da yoktu.
Ulaş Akhan, “Sürecin kapalı kapılar ardında yürütüldüğüne dair eleştirilere katılmıyorum. Konuları belki daha geniş tartışabilirdik ama gönlüm rahat” dedi.
Katılımcıların çoğu ise planın son hâlini görmediğini bildirdi.
Bugünden itibaren Bursa Çevre Düzeni Planı’nın tüm paydaşlara iletileceği ifade edildi.
Merinos Atatürk Kongre ve Kültür Merkezi’nde 15 Ağustos’ta bir planlama ofisi açılacak.
Bu ofiste Bursa Çevre Düzeni Planı enine boyuna ele alınacak.
Büyükşehir Belediyesi, yeni planı Aralık’taki meclis toplantısına yetiştirmeyi düşünüyor.
1/100.000 Ölçekli Çevre Düzeni Planı vizyonu “Doğal ve kültürel zenginliğini koruyan ve yaşatan, sektörel çeşitliliğini insan çevre ve bilgi odaklı geliştiren ve yöneten, rekabet gücüne sahip, yenilikçi, yaşam kalitesi yüksek, güvenli ve bölgesinde öncü Bursa” şeklinde belirlenmiş.
Gelin teferruatı geçelim.
Esas meseleye gelelim.
Öncelikle dijital mecralar da kullanılarak bu şehirde yaşayan insanların nasıl bir kent hayal ettiğinin tespit edilmesi ardından siyasi iradenin sorumluluk üstlenmekten çekinmeyerek görüşünü net şekilde ifade etmesi gerekiyor.
Bursa’nın, Türkiye ekonomisinin lokomotif kenti olmayı sürdürmesi isteniyor mu, istenmiyor mu?
Bunun için sanayiciye yeni alanlar yaratılacak mı?
Yerel siyasi irade sanayiyi yok sayarsam risk var saymazsam da risk var yaklaşımından artık sıyrılmalı.
Yeni sanayi alanları planlarsak muhalefetten, akademik odalar ve çevre örgütlerinden tepki alırız; planlamazsak iş dünyasını karşımıza alırız yaklaşımıyla bir arpa boyu yol alınamayacağı unutulmamalı.
Ekonomide öncülüğü kapmak için talepkâr çok şehir var.
Bilimsel verilerin ışığında plansız sanayiyi kentin dışına taşıyarak hem şehri rahatlatmak hem de tarım ve turizmde kalkınmak mümkünken ne şiş yansın ne kebap dersek tarihî bir fırsatı kaçırırız.
İşte tam da bu nedenle yeri geldiğinde sorumluluk almaktan asla kaçınmamalıyız.
Bir planı yapmak ayrı realize etmek ayrı irade gerektiriyor; farkındayız…
Aslında şunu sorgulamalıyız:
Bursa’da bu irade var mı?
Sorunun yanıtını birkaç ay sonra öğreneceğiz…