Bursa'da ne yenir? foto galerisi - Olay Gazetesi Bursa

: Şeftali: Namı Türkiye’yi aşmış Bursa’nın medarı iftiharı… Şimdilerde çeşit azalsa da eskiden Bursa’da şeftalinin 20’ye yakın çeşidi bulunuyormuş. Naci Kum’un 1939’da yazdığı “Şeftali Destanı’nda ise 17 çeşidinden bahsediliyor…

: Kestane Şekeri: Bursa’ya özgü markalaşmış ürünlerden biri de Uludağ’da yetişen kestanelerden yapılan kestane şekeri. Kestanenin dış kabukları bıçakla kesilerek atılır, ince iç kabuğu da sıcak suyun içerisinde yumuşatılarak soyulur. Kabuklarından sıyrılan bu kestaneler 4‘lü veya 5‘li olarak ince tülbentlere sarılır, tülbent düğümlenerek tencereye yerleştirilir, başka bir tencerede şeker ve su karışımı (1 kilo şekere yarım kilo su) orta sıcaklıkta ateşte kaynatılır. Hazırlanan revak adı verilen karışım kestanelerin üzerine dökülerek hafif ateşte iki saat kadar kaynatılır, kaynama sırasında revağın kıvamı sürekli kontrol edilir, kaynamanın bitiminde kestane şekeri bir gün soğumaya bırakılır.

: Cantık: Yine sadece Bursa’da bulabileceğiniz halis muhlis bir lezzet… Cantık, Bursa’nın en bilinen atıştırmalığı… En sevileni de kıymalısı zira kuşbaşı ve peynirlisi de mevcut. Yine yapıldığı günden beri unutulmayan ve yapılmaya hâlâ devam eden önemli bir gelenek. Özellikle Kayhan’daki cantıkçılarda pazar sabahı kahvaltı yapmak eski bir Bursa geleneği…

: Pideli köfte: Pideli köfte: Pideli Köfte’nin sadece Bursa’da yüz yıllık tarihi bir geçmişi vardır. Pideli Köfte, doğuda yapılan kebaplardan farklıdır. Çünkü yemekte baharat neredeyse hiç yoktur. Tereyağı, pide, köfte, yoğurt, domates ve biber. En önemli malzeme tereyağıdır. Manda ve keçi tereyağları bir arada kullanılabilir. Evliya Çelebinin bile bahsettiği Pideli Köfte geleneği, yüzyıllardır devam eder ve Bursa mutfak kültürünün en önemli yemekleri arasında yerini alır.

: Kestane: Yerini Aydın kestanesi alsa da herkes hâlâ onu Bursa kestanesi olarak bilir. Lakin az da olsa Osmanoğlu tohumu gerçek Bursa kestanesi de Uludağ eteklerinde mevcuttur.

: Zeytin: Gemlik ve Mudanya tarafları sofralık zeytinin en lezzetli adresidir. Gemlik’i geçerken zeytin almayı unutmayın.

: İnegöl köfte: İnegöl’e köfte yemeye gitmek Bursa’da yapılacak önemli ritüellerden biridir.

: Bursa kebabı: Bursa’da çarşı tipi yemeğin en önemli ve en tarihi örneğidir.

: Kemalpaşa tatlısı Kemalpaşa’nın lezzetli peynirinden yapılan namı Türkiye’ye yayılan gerçek bir Bursa tatlısı. Yol üstünden geçerken herhangi bir yerde yiyebilirsiniz.

: Tahinli pide: Yani tahanlı… Bursa’da herkesin bildiği ama Bursa dışında kimsenin bilmediği Bursalıların da buna şaşırdığı halis muhlis Bursa işi bir kahvaltı pidesi. Doyurucu, besleyici, zinde tutucu… Eskiden sabahları fırının yolunu tahinlinin kokusunu takip ederek de bulabilirmişsiniz… Her fırınının “En güzeli bende” dediği Bursa’nın kıymetlisi. Hâlâ yapılıyor olması da büyük bir şans.

: Deveci armudu: “Kanunname-i İhtisab-ı Bursa” yani “Bursa Belediye Kanunu”, 1502 yılında Sultan II. Bayezid tarafından çıkarılmıştır. Bu kanunname dünyadaki ilk tüketici kanunu olma özelliğinin yanı sıra ilk standartlar kanunu olarak da tarihe geçmiştir. Biz şimdilerde Bursa’nın tek çeşit armudunu bilsek de 1502 yılında ne çeşit armutlar varmış… Gökbaşlı, iğnesi, veçhi hallu, örenkuş, zerdamori, mürendi, bey, sultani, şekeri, türki, sabuni, yerbasmaz, kara moru, bozdoğan…

: Dağ çileği: Uludağ eteklerine toplanmış dağ çileği gibi naif lezzetli başka bir ürün pek bulunmaz. Kokusu, tadı, reçeli unutulmaz. Cumalıkızık ve İnkaya köylerine giderseniz mutlaka tatmaya çalışın.

: Cevizli lokum: Bursa’nın kendine has ekmeklerinden biri, aslında tam olarak ekmek de değil, bir tür hamur işi. Şimdilerde Bursa fırınlarında tekrardan satılmaya başlanan ve unutmadığımız bir gelenek. Cevizli lokum özellikle de eskiden kınaların olmazsa olmazıydı. Zira diğer adı da kına lokumu…

: Cennet künkü (Cendere baklavası): Bilinen en eski Bursa tatlılarından, kimileri “cennet künkü” diye biliyor kimileri de “cendere baklavası” diye… Özellikle bayramların vazgeçilmez tatlısı… Şimdilerde pek yapılmasa da önümüzdeki bayramlarda yapılması dileğiyle…

: Anjelik reçeli: Anjelik (melekotu),Uludağ’ın eşsiz bitki örtüsünde nadir bulunan bir bitkidir. Anjelik reçeli günümüzde pek bulunmasa da eskiler bilir.

: Bursa helvası (Sütkeri-sükkeri): Bursa Bey Sarayı’ndan beri yapılan yine tüm Bursa’nın bildiği bir şehir efsanesidir. Neredeyse geleneksel tüm esnaf lokantaları yapar.

: Sipsi Çorbası: Geleneksel Bursa mutfağında yaygın olarak yapılan bir çorbadır. 2 litre suda tavuk göğsü haşlanır tavuk göğsü pişmek üzereyken içine tuz atılır. Başka bir tencereye yağ ve salça konularak kavrulur, üzerine süzülmüş tavuk suyu eklenir. Başka bir kabın içerisine süt ile un iyice çırpılarak kaynamakta olan suyun içine dökülür, üzerine tuz ilave ettikten sonra sürekli karıştırılarak kısık ateşte pişirilir. Tavuk göğsü küçük parçalara bölünerek küp şeklinde doğranır, doğranmış tavuklar çorbaya eklenerek birkaç dakika daha tavuklarla birlikte kaynatılır. Ocaktan aldıktan sonra üzerine pul biber ve ezilmiş sarımsak dökülerek sıcak olarak servis yapılır.

: İncir Dolması: Kuru incirler yaklaşık bir saat ılık suda bekletilerek incirler yumuşatılır, yumuşayan incirlerin içine kırık cevizler doldurulduktan sonra tencereye yerleştirilerek süt veya su ile kaynatılarak soğumaya bırakılıyor. Üzerine kaymak ilave edilerek servis yapılıyor. Ancak incir dolması her zaman bulabileceğiniz bir şey değil. Artık günümüzde sadece özel günlerde yapılıyor.

: Cennet Künkü: Geleneksel Bursa kültürü içinde özellikle düğün hazırlıkları sırasında kız evi tarafından yapılarak erkek evine gönderilir. Nişan bohçasına Cennet Künkü konur, ayrıca bayram ve özel günlerde yapılarak konuklara ikram edilir.

: Dik Dik Kebabı: Osmanlı saray mutfağının geleneksel Bursa mutfak kültürüne katkısı olan yemeklerdendir. Bulursanız kaçırmayın.

: Keles Güveci: Uludağ’ın arka yüzünde Bursa’nın Dağ Bölgesi adı verilen ilçelerden Keles İlçesi’nde yapılır bu yemek. Yaygın olarak küçükbaş hayvancılığın yapıldığı bölgede özellikle ilçe pazarının kurulduğu cuma günü güveç lokantalarında yapılır. Fırını yakmadan önce güveç ustası bereketli olsun diye dua okur, güveç fırınlarında geleneksel olarak yüksek ısı veren meşe ve çam odunu yakılır.

: Dilber Dudağı Dilber Dudağı, Osmanlı saray mutfağının etkisinde hamur ve şerbetli tatlılardandır. Bayramlarda, düğünlerde ve özel günlerde yapılmaktadır. (HABERTÜRK)