“Çektiğim acıları bilseniz, dışarıya adım atmazdınız” diyen Gürpınar, yaşadıklarını şu sözlerle anlattı;
“Size anlatacak o kadar çok şey birikti ki. Şükürler olsun Rabbime kitap okumaya başlayabildim bugün. Hayat ne kadar kıymetli. Ve ne kadar da boş.”
“Hasta yatağınızda anneniz ölüyor, cenazesine bile katılamıyorsunuz. Nefes almak ne büyük bir nimet. 1 Bardak çay ve ve pilav. Sağımdan soluma dönebilmek. Konuşmak yasak hala, ciğerlerimi yormamak için. Yoğun bakımda o hummalı çalışmayı, o fedakarlığı gördüm ya. Ömrümün geri kalanını Doktor ve Hemşirelerimiz için dua ederek geçireceğim İnşaallah.”
“Allah Devletimizi daim kılsın. Sizden ricam yoğun bakım hemşirelerinin durumlarını düzeltmeniz. İnanın evladımız yapmaz onların bize fedakarlıklarını.”