Milli takım yine bildiğimiz gibi; silik bir oyun, rakibi ısırmak yok, seyirci var çoşku yok, gelecek için ışık yok ve belirsizlik çok.

Yine bir Milli maç arasında bu kez Euolig ve FİBA anlaşınca maçlar çakışmadı, yani oyuncular orada oynadı veya yoruldu mazeretleri de artık yoktu ama kötü basketbola devam.

Peki niye olmuyor; 2 milyon nüfuslu Letonya uçarken, 40 katı nüfuslu ülkemizden bir oyun kurucu çıkaramıyoruz. Basketbol gelişim merkezi ile herkesi uyuttuğunu zanneden TBF ne iş yapar? Geldiklerinden bu yana ne katkı sağladılar, olumlu bir şey varda biz mi söylemiyoruz. Bilen, gören varsa söylesin.

33 yaşındaki Melli’den medet uman son zamanlarda izlediğim en vasat İtalya’ya kaybettik, az fark yedik. 2. maçta grup 1.’liği için avantajlıyız diye kendimizi kandırırken, dünyada 48. sırada zayıf İzlanda’ya son saniyede Biberovic’in yeteneğiyle attığımız basket olmasa kaybetmiştik.

Koç Ataman “çizdiğim oyunla aldığımızı söylemeyin, kötü oyun benim hatam” derken, zaten son atışın çizdiği oyunla filan ilgisinin olmadığını, ilk maç sonunda da Şehmuz ile ilgili söyledikleri sonrasında gelen tepkiler üzerine İzlanda maçında Şehmuz ile oyuna başlaması bu seviyelerde koçluk yapan birine çok ters davranışlar. Bunlara pek değer veren olmadığını artık anlamalı.

İki maça bakarsak son devşirme Tarık ve silkinen Sertaç, biraz da Kenan dışında kayda değer bir katkı maalesef olmadı. Kadroda 4 oyun kurucu var ancak dördünden bir oyun kurucu verimi alamıyoruz.

2 tane çok doğru devşirme oyuncu krizini eline yüzüne bulaştıran TBF bu işin en büyük sorumlusu. Şimdi uzun süre Milli maçta yok. Ligimiz Avrupa’nın en iyi 2. ligi söylemiyle hayata devam ederler. Ne yazık ki basketbolumuz pek çok branş içinde en geriye giden spor olmaya devam ediyor.