İlk maçlar hep zordur, hele iddialı bir ev sahibi Letonya’ya karşı oynamak daha zordur. Ama iyi bir hazırlık dönemi üstüne, teknik ekip maça takımı çok iyi hazırlanınca zor kolay oldu.

Oyunun başından itibaren kontrolü hiç elden bırakmayan Milli Takımımız tüm takımlara adeta gözdağı vererek, biz de buradayız dediler.

Önce iyi şeylerden başlarsak;

Kenan kariyer maçını oynadı, öyle olunca Larkin yorulmadı, turnuvaya da iyi bir performansla başladı. Cedi fişek gibiydi aman nazar değmesin. Alperen zaten turnuvanın yıldız adayı çok istekli. Rakip NBA yıldızı Porzingis’in içinden geçti. Şehmuz her an ekstra bir şeyler yapacak durumda. Kazanırken eksiklerimizi de görürsek turnuvanın sonunu daha rahat görürüz. Ömer Faruk basit hatalara devam ediyor. Adem Bona çok çaylak eli ayağı dolaştı normaldir, ilk önemli turnuvası ama hemen bunları aşması lazım. Furkan yine bildiğimiz gibi pek umudum yok. Onuralp hiç yok ama ona ihtiyaç var. Ercan aynı maç içerisinde bile tam zıt oyunlar sergiliyor. Muhakkak istikrarlı olmayı becermeli. Kenan, özellikle şut atan, rakip 1 numaralara savunmayı bu maçtaki gibi değil çok daha iyi yapmalı. Bu başlangıç. Takımın kendine güvenini de arttıracak. Bir kazaya uğramazsak turnuvanın favorisi Sırplarla grup finali oynarız.

93-73’lük bu galibiyet bize grup ikinciliği için büyük avantaj sağladı zira bir kayıp yaşarsak Letonya’nın da bizi yenen takımı yendiğini varsayarsak üçlü averajda da şanslı olacağız.

İkincilik şundan önemli; son 16’da B3 ile yani Karadağ, Finlandiya, İsveç veya Britanya’dan biriyle, büyük olasılıkla Finlandiya ile oynarız. Kolay mı asla ama Litvanya veya Almanya ile oynamaktan kesinlikle daha iyi. Devamında ilk 8 maçını bence sakatlıklarla boğuşan Fransa veya eski gücünden uzak Slovenya ile oynayacağız. Yani ilk 4 ve madalya yolu çok açık. Yeter ki, bu ciddiyetimizi ve iyi başlangıcımızı bozmayalım ve üstüne koyarak gidelim. Umudumuz çok yüksek.