Katılımın şimdilerdeki kadar zor olmadığı yıllarda 2 kez Olimpiyatlara katılan A Milli Erkek Basketbol Takımımız, 1936 Berlin Olimpiyatları’nda Şili’ye 30-16, Mısır’a da 33-26 yenilerek elenmiş. 1952 Helsinki Olimpiyatları’nda ise Mısır’a 64-45, İtalya’ya 49-37 yenilmiş ve galibiyet alamamıştı.

Kanada’da oynadığımız Olimpiyat Elemeleri grubunda Uruguay karşısında ilk maçta çok zorlandık ancak bir NBA yıldızı gibi oynayan ve hiç vazgeçmeyen Cedi Osman’ın 27 sayı, 9 ribaunt üreten oyunu ve Alperen’in 15 sayı, 7 ribauntluk yardımı ile 95-86 kazandık. Ardından bize hep ters gelen Çekya’yı çok ciddiye alarak başladığımız maçta bu kez sahne alan bir başka yıldızımız Furkan’ın 20 sayı, Melih’in 13, Ersan’ın12 ve Cedi’nin 11 sayı ve tüm oyuncuların katkıları ile 87-70 ile çok rahat geçtik.

Yarı finalde Yunanistan karşısında maça çok iyi başlayıp ilk çeyrekte 14 sayı fark yakalamamıza rağmen Euroleague sertliğinin kurbanı olarak sahadan 81-63 mağlup ayrıldık. (son 3 çeyrekte 32 sayı fark yemiş olmamız kabul edilemez bir durum). Takımda sadece 20 sayı ile oynayan Furkan, birazda Alperen direndi, ayrıca bu şekilde gelişen oyunda Metecan ve Şehmus’un oyunda denenmemesi çok hatalıydı. Sadece Sertaç ve Melih’in Euroleague de süre almaları, diğer oyuncuların sezonun uzun bölümünde bu sertlikte oynanmayan NBA de dâhil bu sertliği yaşamamaları, aksine Yunan takımında bu oyuncuların çokluğu, kötü bir kenar yönetimi ile hiçbir önlem almadığımız oyunu istediği gibi yönlendiren Calathes ile Sloukas ve Larentzakis 69 yıllık Olimpiyat rüyamızı maalesef kâbusa dönüştürdü. Diğer yarı finalde favori Kanada’yı eleyen Çekya, finalde Yunanistan’ı da 97-72 yenerek, diğer gruplardan gelen Slovenya, Almanya ve İtalya ile Tokyo biletini aldılar.

Olimpiyatlarda olmamız takımımıza çok büyük tecrübeler kazandıracaktı. Ligimizin sertliğini muhakkak çok yukarılara çıkarmamız gerekiyor, ayrıca hücumda çok karmakarışık ve temposuz oynuyoruz, takımda 1 numara sorunu çok açık, tabii sakatlığı olan Larkin ve ilk maçta sakatlanan Berk’in yokluğu bu sonuca etki etti. Her zaman belirttiğim gibi çok sempatik bir Milli takımız var ve önümüz açık, bu takıma desteğimizden hiç vazgeçmeyelim ve inanalım, ancak yolumuz epey uzun ve zorlu görünüyor.