Hem Denizlispor galibiyetinin anlam kazanabilmesi, hem de üst sıralara bir adım daha yaklaşabilme adına Manisa FK maçı oldukça önem arz ediyordu.

Kırılma maçıydı dersem herhalde yanlış bir ifade kullanmış olmam.

Denizli maçından sonra şehirde bir nebze olsun olumluya dönen havayla birlikte Manisa maçından herkes umutluydu.

Öyleki, atmosfer bile ölüyü diriltmeye yetecek düzeydeydi.

Böyle bir atmosferde kazanmaktan başka çareniz olamaz.

İlkyarıda Matavz ve Acolatse ile yakaladığı net pozisyonları harcamasına, ilkyarıyı 0-0’lık eşitlikle kapatmasına rağmen ikinci yarının başında Namık’la golü bulan Bursaspor, oyunu kendi lehine çevirdi.

Buna rağmen, geçen hafta Denizlispor karşısında övdüğüm Özcan Bizati ve ekibi bu maçta ne yazık ki sınıfta kaldı!

76’ya kadar oyuncu değişikliği için bekleyen Özcan Hoca’nın yaptığı hamleler de ne yazık ki oyunu doğru okuyamadığını gösteriyor.

Birincisi; 76’ya kadar neden beklersiniz?

İkincisi; yorulmuş orta sahada ayağında en iyi top tutan isimlerden olan Bruno ilk çıkan isim mi olmalıdır ve yerine stoper Capan’la mı oyunu tutacaksınız?

Teknik heyet maçı sadece izleyecekse (!) neden orada oturuyorlar?

Gerçekten akıl kârı değil.

Golden sonra değişiklik yapsanız ne olur!

Bakın müdahale demiyorum çünkü oyuna müdahale oyunu önceden görenlerin yapabileceği bir meziyettir.

Yapamazsanız istifa seslerini de duyarsınız.

Şölen havasında bitirilecek maç maalesef yapılan basit hatalarla tersine döndü.

Hakeme gelene kadar Bursaspor kendi işini kendi görmeliydi.

Bir günlüğüne de olsa yakalanan birliktelik de tuzla buz oldu.

Bize sevinmek de mutlu olmak da haram.

Bir şeylerin değişmesi gerekiyor artık Bursaspor’da.

Çünkü böyle gitmez!