Bursaspor’da istikrarlı bir istikrarsızlıkla birlikte bir noktada da daha istikrar sağlandı; O da kabullenmişlik… Özellikle son 3 maçta yaşanan kabullenmişliği ben kabul edemiyorum. Futbolcular gibi “Amaaan bu maçı da kaybettiysek bana ne?” mantığıyla hareket edemiyorum. Edemem de zaten… Ancak gelinen noktada, Bursaspor’a gönül vermiş nice taraftarın da bu “kabullenmişliği” benimsediğini görüyorum. Zira sezon başında 15-20 bin taraftarla oynanan maçlar, 17. haftaya gelindiğinde ne yazık ki 3-4 bin dolayına düşmüş durumda. Taraftarın gözünden bakıldığında bu normalmış gibi gelebilir ancak Bursaspor’la da dertlenen, bir şeyler üretmeye çalışan 3-4 bin kişi mi var sadece? İnanın bu durumu içime sindiremiyorum.

Averajla ikinci sırada yer alan ve şampiyonluk için mücadele veren Şanlıurfaspor istese 2-0’dan daha farklı bir skorla Bursa’dan ayrılabilirdi. Çok fazla kasmadılar. Biraz da ilk golü hatalı yemesine rağmen ikinci yarıda yine önemli kurtarışlar yapan Canberk’in bunda payı var elbette… Bir çift söz de hakemlere söylemeden olmaz. Elbette yenilgiye kılıf aramıyorum ancak bu kadar kalitesiz ligin hakemleri de bu kadar olur. Gözlerinin dibindeki pozisyonları görmek istemeyenler emek hırsızlığı yapmaya kalkmasın!

Perşembenin gelişi çarşambadan bellidir. Bu takıma takviye yapılmaması halinde de ne olacağı herkesin malumu. Transfer tahtasının açılması ve FIFA’dan yasağın kaldırılması için gereken rakamlar ortada. Bunun için “Bursa birlik olsun halledelim” diyoruz ama Bursaspor’un kurtulması adına kimse bir adım atmıyor. Bu devam ettiği sürece de elaleme rezil rüsva olmaya devam edeceğiz. Bunun lamı cimi yok maalesef. Bursa’yı Ankara’da temsil edenler, Bursa’yı yönetenler; bu kulüp bir lig daha düşmeden bu duruma el atmalı. Bursaspor 3. Lig’e düştükten sonra el atmanızın da hiçbir manası yok…