Büyük bir sürpriz olmazsa kıdem tazminatının fona devri gerçekleşmeyecek.

Yani mevcut sistem sürecek.

Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanı Mehmet Müezzinoğlu, önceki gün, taraflara 13 Temmuz’a kadar süre verdiklerini açıkladı ancak hem işçi hem de işveren tarafının kıdem tazminatının fona devrine karşı olduğunu biliyoruz.

Peki özellikle işveren kesiminin bir talebi olarak yıllar önce gündeme gelen fona devir, neden çıkmaza girdi?

Önce Bakan Müezzinoğlu‘nun 25 Haziran’da konuk olduğu Pazar Söyleşisi‘nde konuyla ilgili özel açıklamasını hatırlayalım:

“Hükümet olarak hazırlıklarımızı yaptık. Ama özellikle işçi ve işveren sendikaları tarafından karşı bir duruş var. Biz başından bu yana yüzde 70 ortak noktayı bulmamız gerektiğini söyledik. Bayramdan sonra tarafları davet edeceğiz ve iki tarafın da görüşlerini alacağız. Eğer destek olurlarsa devam edeceğiz, yok biz bu halden memnunuz derlerse ısrarcı olmayacağız. Siyasette ben yaptım oldu anlayışında hiç olmadık.
Genelde kamuoyuna verdikleri mesaj, biz kesinlikle karşıyız ve kıdem tazminatının gündemde olmasını doğru bulmuyoruz. Ama onları bayramdan sonra davet ederek dinleyeceğim. Ben açıkçası referandum öncesi, sanayi odalarının, ticaret odalarının, işverenlerin taleplerini gördüğümde işveren tarafının bu işi samimiyetle istediği kanaatine vardım. Ama iş biraz ciddileşince duruşları değişti. Ne oldu acaba diye merak ediyorum. Onların durduğu sabit bir nokta vardı. Ama işveren tarafının tutumu benim için biraz sürpriz oldu”.

Müezzinoğlu’nun sözlerinde biraz sitem, biraz da hayal kırıklığı görebiliyoruz.

Nitekim, mevcut sistemden şikayet eden işveren, kıdem tazminatının fona devrini isteyen işveren, iş ciddileşince vazgeçme noktasına gelen de yine işveren.

Hükümet ise hem işverenin taleplerini dikkat aldığı hem de mevcut sistemde kıdem tazminatından yararlanma oranının çok düşük (yüzde 15) olduğunu gördüğü için, fon formülünü ortaya attı.

Ancak hükümet her ne kadar fondan yana bir tutum sergilese de, işçi ve işveren arasında hakem rolünde.

Çünkü mesele aslında işçi ve işveren arasında olup, hükümet sadece  düzenleyici bir pozisyonda.

Zaten Müezzinoğlu da iki taraf arasında yüzde 70 mutabakata varamazlarsa fona devrin olmayacağını, sürecin başında ilan etti.

Bu noktada, şu soruyu sormak lazım:

İşveren neden döndü?

İki öngörüde bulunabiliriz:

-İşveren kıdem tazminatı oranının hayli düşmesini istiyordu. Ayrıca maliyetin önemli bölümünü de hükümetin karşılamasını talep ediyorlardı.

-İşverenin önemli bölümü mevcut sistemde kıdem tazminatı vermiyordu. Yeni sistemle birlikte her ay belli miktar kaynağı fona aktarmak zorundalar.

İşçi sendikalarıysa, zaten başından bu yana mevcut sistemden yana olduğu için, kıdem tazminatının fona devri başka bahara kaldı.

 

——————————

 

Hedef 100 otobüs

 

Malum pazar günü CHP‘nin Adalet Yürüyüşü, Maltepe’de yapılacak mitingle sonlanacak.

CHP, tarihinin en büyük eylemine imza attı bu yürüyüşle.

Miting ise yürüyüşün toplumdaki karşılığını gösterecek.

Mitingin öncülüğünü CHP‘liler yapıyor olsa da adaletle ilgili itirazı olan herkes Maltepe‘de olacak.

İşte bu mitingin hazırlıklarını CHP örgütleri hummalı bir şekilde sürdürüyor.

Bursa’da 18 ayrı noktada (ilçeler ve il) kayıt yapılıyor.

Hedef 100 otobüsle İstanbul’a çıkarma yapmak.

CHP’liler  sadece üyelerini taşımayacak, sendika, oda ve sivil toplum örgütlerinden isteyenleri de İstanbul’a götürecek.

 

—————————-

 

Bursa’nın tanıtım eksikliği

 

Tiraji yüksek yaygın bir gazetenin ekinde şehir yakınlarında gidilecek en güzel tatil alternatifleri önerilmiş.

Doğa, manzara, göl, tarih, gastranomi, kum ve güneş kriterleriyle 10 tatil beldesi seçilmiş.

Abant’tan, İğneada’ya, Tuz Gölü’nden Kızılcıhamam’a varıncaya kadar 10 bölge…

Listede Bursa yok.

Bursa neden yok?

Mesela nefis doğa manzarasıyla günübirlik tatil için en ideal beldelerden Gölyazı bu listede neden yok?

Veya inanç turizminin merkezlerinden tarihi İznik, kısa bir tatil için biçilmiş kaftan değil mi?

Mudanya’nın nesi eksik Kıyıköy’den?

Türkiye‘de kaç Kocayayla var?

Sözüm Bursa’daki olağanüstü güzellikleri görmeyen meslektaşlara değil, Bursa‘yı tanıtamayanlara.

 

—————–

 

Bitmeyen trafik çilesi

 

Sabah saat 10,00 suları.

Trafik İzmir Yolu‘ndan Bursa‘ya doğru hayli sıkışık, araçlar milim, milm ilerliyor.

Kaza yok, yol çalışması yok.

Okullar tatil, tatilciler ise Bursa‘da değil.

Üstelik mesai çoktan başlamış.

İzmir Yolu’ndan Gürsu‘ya (17-18 km’lik mesafe) dün sabah 1 saatte ulaşılabildi.

Var mı bunun izahı?