Özdal, yazısında şu ifadeleri kullandı:

Bursa’da tamı tamına bin 36 eczane var.

Kiminde 1 kişi çalışıyor, kiminde 10…

Kimi 50 metrekarelik dükkânda faaliyet gösteriyor, kimi 300 metrekarelik…

Ancak irili ufaklı bini aşkın eczanenin sorunu ortak:

Kâr marjları  gittikçe düşüyor, giderleri gün geçtikçe artıyor.

Yani işletmenin en temel kuralı olan minimum giderle maksimum kâr tersine işleyerek, maksimum giderle minimum kâr yapıyorlar. 

Peki neden?

Nedeni şu:

Her yıl güncellenen ilaç fiyatlarında bu yıl  euro kuru 6 lira 29 kuruşa sabitlendi.

Ancak euro 18 lirayı geçmiş durumda.

Bu durumda, eczacıların kâr marjları yüzde 12’ye kadar düştü.

Yüzde 12 kârla da birçok eczacı ayakta kalmakta zorlanıyor.

Ve böyle giderse Bursa’daki 300 eczane, 2023’ü göremeden iflas bayrağını çekecek!

Bir çarpıcı istatistik daha…

Bursa’da eczanelerin personel sayısı 1,5’lara kadar düştü.

Pandemi öncesi bu sayı 2,5’lardaydı.

Yani eczaneler minimum personel çalıştırmalarına rağmen, ya zarar ediyorlar ya da düşük kârlarla ayı kapatıyorlar.

Hatta ayakta kalmak için ticari kredi kullanmak zorunda kalıyorlar.

Bursa’daki eczanelerin kredi sayısı 2’ye çıkmış durumda.

Efendim tablo böyle…

Eczacı ölmüş de ağlayanı yok!

Olay Gazetesi Yazarı Mustafa Özdal’ın yazısının tamamı için tıklayın…