Yavuz, yazısında şu ifadeleri kullandı:

Kök salmadan dal verilir mi?

“Ağaç ne kadar görkemliyse, kökleri de o kadar derin olmalı” der büyüklerimiz.

İşte tam da bu anlayışla yola çıkılmış güzel bir proje var Keles’te.

İlçenin yetiştirdiği özel isimlerden biri olan öğretmen Yunus Emre Coşan’ın sosyal medya paylaşımıyla haberdar olduğumuz bu projenin adı Köklere Yolculuk…

Keles Kent Konseyi‘nin öncülüğünde, Keles Belediye Başkanı Ali Doğru’nun desteğiyle ve Keles İlçe Millî Eğitim Müdürlüğü’nün katkısıyla hayata geçirilen bu proje kulağa basit bir gezi gibi gelebilir, ama içinde çok daha fazlası var. Bu, yalnızca birkaç köy ziyareti değil. Geçmişe bir selam, geleceğe sağlam bir köprü demek.

Keles DZA Ortaokulu ve İmam Hatip Ortaokulu öğrencileri, Küçükkovacık, Kıranışıklar, Kemaliye ve Yazıbaşı gibi köyleri ziyaret etmiş.

Küçükkovacık’ta Ana Sultan’ın, Kıranışıklar’da Sadettin Efe’nin kabirlerini, Kemaliye’de de tarihi camiyi görme fırsatı bulmuşlar.

Görmekle kalmamışlar; dinlemişler, sormuşlar, hissetmişler. Yani sadece bir coğrafyayı değil, bir kültürü, bir yaşam biçimini tanımışlar.

Gezdikleri, gördükleri köylerde çocuklara “Senin de burada bir geçmişin var” mesajı verilmiş. Zira “Taş yerinde ağırdır” derler. Bir insan da ancak kökünü bildiğinde yerini bilir hayatta.

Keles gibi kıymetli bir ilçenin gençlerini kendi geçmişleriyle buluşturması, hem yerel yöneticilerin hem de eğitimcilerin ne kadar doğru bir yolda olduğunu gösteriyor.

Bu tür projeler, süslü salonlarda yapılan seminerlerden çok daha kalıcı izler bırakır çocuklarda. Çünkü insan bazen kitapta okuduğunu değil, ayak bastığı toprağı hatırlar ömür boyu.

Nitekim…

Geçmişle bağ kuran çocuk, geleceği daha sağlam inşa eder. Bu yüzden, Köklere Yolculuk gibi girişimler sadece bugünü değil, yarını da şekillendirir.

Emeği geçen öğretmenlere, muhtarlara, kurumlara ve en önemlisi öğrenmeye açık o pırıl pırıl öğrencilere teşekkür etmek yetmez. Bu projelerin sayısının artması için çaba göstermeli.

Unutmayalım ki, “Geçmişini bilmeyen, geleceğini de inşa edemez.”

Ve…

Ne mutlu onlara, ne mutlu bu yolu açanlara!

Sercan Yavuz’un yazısının tamamı için tıklayın…