Olay, İnegöl ilçesi İsaören Mahallesinde meydana geldi.

Şeftali bahçesine budamaya gelen Kemalettin Can, ağaçlardan birinin ucuna bir poşetin bağlı olduğunu fark etti.

İlk önce bir işaret için ağacın bağlandığını düşünen Can, poşetin içinde madeni paraların olduğunu görünce göz yaşlarına hakim olmadı. Bahçe sahibi, bu ağaçtan meyve alıp parasını bırakan o güzel insanla tanışmak için bekliyor.

Kemalettin Can, yaşadıklarını şu sözlerle anlattı:

“Sabah bahçeye gelip budama yapmaya başladım. Dalı araladığımda baktım bir poşet var. Bazen biz misafirler için belirli ağaçları böyle bağlarız belli olsun diye. Ben baştan öyle düşündüm. ama öyle bir şeyin olmadığını anladım. Madeni paraların olduğunu gördüm. Fatih Sultan Mehmed devri aklıma geldi. Üzüm bağları hadisesini okumuştum. Sonra poşeti açtım, 7 lira bozuk para olduğunu gördüm. Kendim akıllı telefon kullanmadığım için hemen büyük oğlum Mehmed’i aradım, durumu ona anlattım. Torunlarım da görsün, ders alsınlar diye hemen gelip bunu çekmesini istedim. Hatta oğlum gelmeden önce bir komşumu çağırdım, kendisine gösterdim. Uzun lafın kısası ben bu ülkeden umutluyum. Tam umudumu tüketiyordum ki tekrar umutlarım yeşerdi. Allah şükürler olsun ki bu Osmanlı’nın torunları tekrar bu ülkeye dönmüş. Avrupa’nın ayak oyunları, ABD’nin ambargosu, İsrail’in oraya buraya saldırması, bir kaç çapulcunun bizim sınırlarımızda at oynatması boş. Kalleşlere bu vatan teslim olmayacak. İşte bunun ispatı! Bunu parayla kimse yaptıramaz. Ağaca asılan bu parayı da fakir bir çoğumuza vereceğim. Bu ağaçtan bundan sonra bir tek bile şeftali koparmayacağım, gelen giden herkes yesin. Ömrümün sonuna kadar bu ağaçtan meyve koparmayacağım. Yaşadığım sürece ve ağaç meyve verdiği sürece bir tek meyvesine el sürmeyeceğim. Allah’ın huzurunda söz veriyorum, herkes gelsin yesin, öteki ağaçlarımızdan da yesinler, ama özellikle bu ağaçtan yesinler”

“Allah rızası için bana ulaşsın”

“Ben buradan çağrıda bulunuyorum. Bu parayı buraya bırakan kimse, Allah rızası için bana ulaşsın” diye Kemalettin Can şöyle devam etti:

“Benim kardeşim olsun. Hanım kardeşim ise, evimde eşimle, kızımla birlikte ağırlamak istiyorum. Erkek ise, büyük ise benim abim olsun, küçük ise kardeşim olsun. Ben kısa sürede onunla tanışmak istiyorum. Yaşlı ise gelemiyorsa bana ulaşsınlar, ben gidip kendisini ziyaret edip elini öpmek istiyorum. Dediğim gibi, diğer ağaçlara baktığımı gibi buna da bakacağım, ama hiç bir meyvesine dokunmayacağım. Gelen giden bu ağaçtan dilediği gibi yesin afiyetle”