Filipinler’in en kalabalık ve en büyük Luzon adasındaki Cordillera Dağları’nın uzak bir köşesinde bulunan Sagada köyündeki geleneği göre, ölüler el oyması tabutlara konarak uçurumun kenarında asılı tutuluyor. Igorotlar ölülerin bu şekilde atalarının ruhuna daha yakın olduklarını düşünüyor.

Yaşlılar çevredeki ağaç kütüklerini oyarak kendi tabutlarını hazırlayıp kenarına isimlerini yazıyorlar. Ölüler tabuta konmadan önce ahşap ‘ölü sandalyesi’nde üzerleri yapraklarla ve battaniyeyle kaplı bir halde tütsülenerek çürümeleri geciktiriliyor. Böylece yakınları birkaç gün boyunca cenazelere saygı ziyaretinde bulunuyor. Söylentiye göre eskiden tabutların boyu daha kısa tutulduğu için bazen ölüleri anne karnındaki pzoisyonda tabuta yerleştirmek için kemikleri kırılırmış. Ama bugün tabutlar 2 metre boyunda yapılıyor.

GEÇİM KAYNAĞI

Son dönemlerde tabutları görmek için köyü ziyarete gelen turistler olmuş. Köylüler bu şekilde önemli bir geçim kaynağına kavuşmuş. Turistlere rehberlik yapan köylülerden bir kadın, Sagada’da artık daha az uçurum mezarlığı olduğunu, ama bu geleneğin süreceğine inandığını söylüyor.

Rehber kadın,  kendisi de ölümden sonraki hayata bu şekilde geçmek ve ‘turist rehberliğinden turistik ziyaret nesnesine’ dönüşmek istediğini belirtiyor.