Basketbolun göze en hoş gelen tarafı hiç kuşkusuz oyundaki smaçlardır. İyi bir smaç; yetenek, sıçrama ve vizyon ister. All-Star’ların en ilgi çeken bölümleri daima smaç (Slam Dunk) yarışmaları olmuştur. NBA’da her zaman değişik ve imkânsız smaçları deneyen oyuncular olur.

İşte en iyileri;

Vince Carter; Yaşayan bir efsane ve basketbol severleri heyecanlandırabilecek kadar da renkli bir basketbol figürü. NBA kariyeri belki yeteneklerinin potansiyelin tamamiyle yansıtmasa da smaç konusunda Carter’dan daha iyisi henüz daha gelmedi ve uzun bir süre daha da gelmeyecek gibi. Vince Carter smaç konusunda özel bir kıvılcıma sahip, bu ne öğretilebilir ne de çalışma ile kazanılabilir.

Michael Jordan; Smaç yarışmasının daha popüler olduğu zamanlarda Dominique Wilkins ile amansız düellolara girerek smaç yarışmasını gerçekten kazanmaya oynarak yarışmayı bütün NBA oyuncuları için çekici bir ödül haline getirmişti. Şimdilerde Lebron James ve diğer NBA yıldızlarının yaptığı gibi, yarışmaya katılmayı pazarlama açısından riskli bir hamle olarak görüp hiç bir daveti geri çevirmedi. Jordan’ın smaçlarında havada birkaç saniye daha fazla kalmasıyla ayrı bir asalet vardı.

Dominique Wilkins; 80’lerin en önemli bir diğer süper yıldızı, Hawks ile yıldızlaşan Wilkins, smaç konusunda büyük bir ustaydı. Yel değirmeni smacını bu kadar doğru ve kuvvetli yaptığı için halâ bu smaçlar onunla anılır. Smaçları basarken potadan gelen sesler insanı korkutacak kadar gürültülüydü. Potayla alıp veremediği bir şeyler olduğunu düşünülen oyuncuların başında gelir.

Shawn Kemp; İzlemesi çok zevkli bir oyuncuydu ve her smaç bastığında potadan nefret edercesine potaya asılırdı. Eğer bir oyuncuyu poster yaptıysa da bunu o oyuncunun bildiğinden emin olurdu. Ayrıca Kemp havada yürümeyi başaran nadir insanlardan biriydi. Serbest atış çizgisinin üstünden smaç basmaya çalışmak üstelik de bacak arası, havada kuşlar gibi uçmaktan farksız bir şey, bu kadar mesafenin havada geçilebileceği insan aklı bile almıyor.

Zach Lavine; Öyle bir atlet ki bir gün basketbolu bıraktığını açıklayıp, uzun atlama veya yüksek atlamaya katılsa olimpiyatta madalya adaylarından biri olur. Lavine’in en iyi smaçları 2015 ve 16’daki smaç yarışmalarında geldi. Serbest atış çizgisinden çıkarak vurduğu bacak arası smacını NBA’de şu ana kadar yapabilen başka bir oyuncu görmedim.

Aaron Gordon; 2016’da smaç yarışması artık popülaritesini iyice yitirmiş ve 3’lük yarışmasından önce yapılması bile tartışılırken, Gordon ve Lavine sahneye çıktılar ve yarışmanın onurunu kurtardılar. İyi bir atlet olduğu zaten bilinen Gordon, bu yarışmada gösterdikleri ile bir anda gelmiş geçmiş en iyi smaç basan oyuncular arasına girdi. O yarışmadaki adeta çembere oturduğu hissi veren smacı nasıl yapabildi hala anlamış değilim.

Dwight Howard;  Gerçek bir insan azmanı, Howard gençlik yıllarında gerçekten etkileyici smaçlar basıyordu ve 2008’de sergilediği performans da bunun doruk noktasıydı. Topu panyaya attıktan sonra havada tekrar tek eliyle panyaya çarptırıp sonrasında vurduğu smaç ancak ağır çekimde tekrar izleyince anlaşılmıştı.

Julius Erving; (Dr. J). Bir oyuncunun lakabı doktor ise, bu adam gerçekten bazı şeylerde uzmandır diye düşünebilirsiniz. NBA’de çığır açan oyuncuların başını çeken Dr. J ilk yapılan smaç yarışmasında, serbest atış çizgisinden çıkarak vurduğu smaç da zamanın şartlarında sıra dışı bir olaydı ve kendine has bir tarzı olan Dr. J’yi tarihin ilk smaç yarışması şampiyonu yapmıştı.

Spud Webb; Elbette Webb’in 1986 smaç yarışmasını kazanmasında inanılmaz sıçrama kabiliyetinin yanında rakiplerinden birazcık kısa olmasının (yaklaşık 40 cm) etkisi vardır, ama o bir öncüydü ve kısa boylu insanların da NBA’de oynayabileceğini, hatta smaç yarışmasını bile kazanabileceğini herkese gösterdi.

Darryl Dawkins; Potaları kırmasıyla meşhur Dawkins kadar kuvvetli smaç basan biri herhalde şu ana kadar dünyaya gelmemiştir. Öyle ki NBA’in o yıllarında pota dizaynındaki sağlamlığını yeniden gözden geçirmek zorunda kalmasına sebep olmuş bir oyuncuydu.