Seçim virajını dönüyoruz, şunun şurasında iki hafta kaldı. Meydanların volümü iyice yükseliyor. Liderlerin ses telleri gitti gidecek. Öyle bağırıyorlar ki, huzura ve sükûnete muhtaç milletimiz ciddi şekilde rahatsız…

Siyasetçiler sanıyorlar ki, mahallelerde,bulvar ve caddelerde, hatta sokaklarda bangır bangır bağırarak şarkılı-türkülü geçişler yapan parti minibüsleri büyük ilgi görüyor, sempati topluyor, oylara yön değiştirtiyor. Oysa alakası yok. Millet deli oluyor bunlara,öfkeleniyor, oy vereceği varsa vazgeçiyor destekten.

Müthiş masraflar, israflar yapılıyor seçimde. Afiş, pankart, döviz ve bayraklara, otobüs ve minibüslere, taşıma kalabalıklara milyonlar, milyarlar harcanıyor. Devlet partilere siyaset yapsınlar diye, Hazine’den inanılmaz paralar veriyor ya, işte bunları seçim ortamında böylesine sarf ediyorlar. Anlayacağınız Türkiye’yi bu şekilde yönetenlere, herhalde mükafat olsun diye, bir de para veriyoruz. Komedinin böylesi kimsenin aklına gelmez.

Partiler ayrı harcıyorlar, adaylar ayrı. Servet gibi harcamalar bunlar. Küçük bir ilçenin belediye başkan adayları 3-5 milyon harcadığına göre, milletvekili adaylarının seçim bütçelerini varın siz düşünün artık. Bu harcamalar milletvekili maaşıyla karşılanabilir mi? 4 yıl için 800 bin liraya yakın ödenek ve yolluk alacaksınız ama, seçilebilmek için 4-5 misli masraf yapacaksınız. Bu değirmenin suyu nereden gelir acaba? Maaşlar masrafları karşılamayacağına göre, açıklar nasıl kapatılacak? İşte siyasetin kirlilik nedeni de, bu soruda yatıyor ya…

Partiler sadece Hazine’den yardım almıyorlar. Çıkar peşinde koşanlar da el altından destekliyorlar hepsini. Kimi korku belasına veriyor parayı, kimi de ilerde alacağı ihalelerin hayaliyle yapıyor gizli ödemeleri. Bu yıllardır böyle, kim inkâr ederse yalan söylüyor. Partiler ve güçlü adaylar, patronlar tarafından akıllıca destekleniyor. Seçim ortamlarında herkese mama var yani…

Şarkılı türkülü, bağırmalı çağırmalı, gazete ve televizyonlardan yüklenmeli, verip veriştirmeli, atıp tutmalı, büyük harcamalı seçim kampanyası millette gerekli heyecanı yaratamıyor. Millet siyasetin gürültüsünden şikâyetçi, gerçekten yorgun ve inanın ki, özlediği huzurun bir an önce gelmesini bekliyor. Kim kazanırsa kazansın, ama memlekete huzur gelsin, sükûnet gelsin. Herkesin ortak beklentisi bu.

Peki, ne olur seçimlerde? Herkes bunu soruyor birbirine. Çeşitli tahminler yapılıyor ama genelde duygulara yönelik sonuçlar söyleniyor. Gerçeği olmasa bile gerçeğe yakını, çeyrek asrı siyasetin içinde ve Parlamento yazarlığında geçirmiş biri olarak, sizlere söylemek istiyorum. Sandıklar açıldığında görülecektir ki, ülkede pek bir şey değişmeyecek.

AKP’nin oyu bir miktar azalacak, CHP ve MHP umulan tırmanışı yine gösteremeyecek, HDP barajı rahat aşacak, Vatan Partisi ve diğerlerinin oyları AKP’ye yarayacak. Aksi büyük sürpriz olur ki, bana göre ihtimal yok.

CHP ve MHP’nin oyları hiç artmayacak mı yani? Elbette artacak ama, hele CHP’nin tabanından Vatan Partisi’ne ve Kürtlere kayacak oyları dikkate alırsanız, bu artış iktidarı değiştirmez.

Böyle bir tablodan, AKP’nin tek başına iktidarının zarar görmesi gibi bir sonuç çıkar mı? Olabilir, o takdirde Kürtlerle koalisyon yapar, gerekli tavizleri verir ve bugünün iktidarı yine ayakta kalır. Olmazsa, geride MHP var, seçim meydanlarında söylenenler unutulur ve ortaklığın altına imzalar atılır.