Yazının başlığı, bir sistemin adı…

Sistem şöyle çalışıyor;

Çeşitli vakıflar, Kurban Bayramı yak-

laşınca “bağış” topluyor.

*

Aslında…

“Bağış” adı altında yatırılan miktar-

la, halk kurbanlıklara hissedar oluyor.

Örnek verecek olursak;

‘X’ vakfı, kurban bağış fiyatını 500

TL olarak ilan ediyor… Toplam yüz ki-

şinin bağışta bulunduğunu varsayalım:

500X100 = 50 bin TL toplamış

oluyor.

*

Bu hesaba göre…

Vakıfların 500 küçükbaş, 70 tane de

büyükbaş kurbanlık kesmesi gerekiyor.

Çünkü kurbanlık sektöründeki değer-

lendirmede; 7 küçükbaş kurbanlık, bir

büyükbaşa tekabül ediyormuş.

Bunu ben de yeni öğrendim…

*

Biraz daha araştırdım…

Vakıflar bu toplanan paralarla, teda-

rikçiler arasında kurbanlık alım ihalesi

açıyorlar.

Aslında buraya kadar bir sıkıntı gö-

zükmüyor.

*

İşte tam bu aşamada…

İhaleyi kazanan tedarikçiye gayri

resmi olarak soruluyor: “Makas para-

sını ne kadar vereceksin?” Bu ücret

pazarlığa tabi…

*

Kayıtlara geçmeyen bu pazarlık so-

nunda…

Küçükbaş kurbanlıkta tanesi yakla-

şık 150 TL, büyükbaş kurbanlıkta ise

yine yaklaşık bin TL’ye “makas parası”

adı altında anlaşma sağlanıyor.

*

Bundan sonra neler oluyor…

Sizin anlayacağınız; ihale sonunda

söz konusu vakıflar, hayvan başına te-

darikçiye sadece belli bir miktar “ma-

kas parası” ödüyor.

Vakıflar etlerin çok az bir bölümünü,

kendi belirlediği adreslere gönderiyor.

Ancak tonlarca et, tedarikçide kalı-

yor.

*

Peki bu etler ne oluyor?

Bu aşamada tedarikçide panik baş-

lıyor.

Çünkü etlerin rakiplerinden önce pi-

yasaya satılması gerekiyor.

*

Bağış yapan vatandaş, bu sistemin

sadece dekor bölümünü görüyor…

O da şöyle:

Noter huzurunda kesim tutanakları,

temizlik had safhada, kamera görüntü-

leri falan filan…

Aslında bu kadarını yapmayan va-

kıflar da mevcut.

*

Buyurun size bir liberal ekonomi

modeli daha…

Ancak size tavsiyem; Google’a

şunu yazıverin bakalım karşınıza neler

çıkacak…

“Kurban bağışı kesim ihalele-

rinde yolsuzluk.”

Yazın ki; Kurban Bayramı’nda kur-

banlık siz olmayasınız…