Flipboard
Yaşanmış gerçek bir hikayedir.
Üniversiteden 6 ay önce mezun olan bir genç, Güneydoğu Anadolu`nun ücra sayılabilecek bir kentine devlet memuru olarak atanır.
Sosyalist dünya görüşünü benimsemiş genç, hem yaşının verdiği cesaretle hem de idealist düşünce yapısından dolayı, daha mesleğe başlamadan yasal olmayan talepleri geri çevirme kararı almıştır.
Ancak o taleplerden biri hemen gelir onu bulur.
Hikayemizin geçtiği kentin il müdürlüğünde, o dönemde paralel yapı hakimdir.
Paralelcilere yakın vatandaşın biri, yakınına, maaş bağlanması için olumlu rapor yazmasını ister genç memurdan.
Genç, bunun mümkün olmadığını, söz konusu kişinin şartlara uygun olmadığını kesin bir dille ifade eder.
Ancak vatandaş diretir ve olumlu rapor yazmaması halinde, il müdürüne çıkacağını söyler.
İdealist genç tehdite aldırmaz ve kapıyı gösterir tereddüt etmeden.
Konu, paralel yapıya yakınlığıyla bilinen il müdürüne açılır.
İl müdürü dakikasında genç memuru odasına çağırır:
-Bu raporu neden yazmıyorsun?
-Şartları uygun değil, yazamam.
-Yazacaksın!
-Yazamam, soruşturma geçiririm.
-Yazmazsan sürerim seni.
-Daha nereye sürüleceğim, zaten burası sınır.
-Ben senin amirinim ve emir veriyorum, yazacaksın.
-Tamam, bana emir verdiğinizi yazılı bildirin. Ben de dosyaya ek olarak koyup, raporu yazarım.
-Çık dışarı, ben o raporu yazdırmasını bilirim.
Rapor yazılır ama bir başka memur yapar bu işi.
Hikayemizin geçtiği kent, çok küçük olduğu için, paralel yapıya posta koyan genç memurun namı, kısa sürede yayılır.
Ancak genç memur için zor günler de başlamıştır.
Nitekim, paralel yapıyla hükümetin arası bozulmamıştır henüz.
Neyse ki genç memurun imdadına 17 Aralık yetişir.
17 Aralık`ın ardından başlatılan, kamuda paralel temizlik operasyonunda ipi çekilen ilk bürokratlardan biri hikayemizin geçtiği il müdürüdür.
Ve o ilde paralel yapıya yakın ne kadar kamu görevlisi varsa ya pasif bir göreve çekilir ya da başka bir kente atanır.
Sonra ne mi olur dersiniz?
İdeallerine sıkı sıkıya bağlı, 20`li yaşlardaki 6 aylık o genç memur, il müdür yardımcısı olarak atanır!
***
Bursa`nın logosu beğenilmedi, bu kesin.
Kenti anlatmaktan uzak, estetikten yoksun, çelişkilerle dolu bir logo.
“Bursa Osmanlı kenti, Osmanlı için de lale önemli bir değer” diyorlar.
İyi de Osmanlı`da Lale Devri, bir zevk sefa devridir ve gerileme dönemini çağrıştırır.
Yani Osmanlıcı bir bakış açısına sahip olsak bile lale çok matah birşey değildir.
Ve üstelik o laleler, Bursa`da değil İstanbul`da yetişmiştir.
***
Her şerde bir hayır var misali, Bursa logosu sayesinde şunları hatırladık:
Ortak akıl kavramı sadece siyasetçilerin klişe sloganı değil, bir kentin sağduyusunu da ifade ediyormuş.
İstisnalar dışında gazeteciler, yeri geldiğinde otoriteye karşı da yek vücut olabiliyormuş.
Ve mevzu Bursa olunca, gerisi teferruatmış.
***
Sözde `Ermeni soykırımı`nın, yani tehcirin 100`üncü yıl dönümü yaklaşıyor.
Aradan yaklaşık 100 yıl geçti, 1915 zorunlu göçünün, soykırıma yol açtığı ispatlanamadı.
Ancak mesele siyasi olunca, bazı ülkelerin siyasetçi devlet başkanları, olayları soykırım olarak kabul ettiler.
2015, tehcirin 100`üncü yılı olduğu için, Ermenilerin muazzam bir lobi faaliyeti başlamış şimdiden.
Çok ciddi kaynaklar harcayarak, olağanüstü propaganda çalışmalarına başlamışlar.
Amaç, tehcir üzerinden Türkiye`yi mahkum ettirmek.
Ermenilerin amacı belli, ne yapmak istedikleri açık.
Bizim bir hazırlığımız var mı peki?
***
Bugün OLAY Medya`nın 28`inci kuruluş yıl dönümü.
Çeyrek asrı aşkın, Türk basınında eşi benzeri görülmemiş bir başarı öyküsü olarak da adlandırılabilir 28 altın yıl.
Alın teriyle yoğrulmuş büyük bir markanın altında çalışmak hem çok keyifli hem de büyük bir sorumluluk.
Ben yaklaşık 3 yıl önce bu aileye katıldım.
Hayatımın en isabetli 2 kararından biriydi.
