90 dakikanın geneline bakıyorum; maçın adamı Trabzonspor kalecisi Hakan Arıkan…

Pozisyon sayısına bakıyorum, Bursaspor en az 5, Trabzonspor’un yarım…

Sonuca bakıyorum; Trabzonspor: 1 – Bursaspor: 0…

Kısaca, “Atamayana, atarlar” türüne örnek olabilecek bir kaşılaşma daha izledik Avni Aker’de…

Aslında iki kırılma anı vardı…

İlki, maçın başında Volkan ve Josue’nin, kaleci Hakan’a takılması… Diğeri de, ikinci devrenin ilk saniyelerinde Özer’in golü…

Bu verilere bakıp Bursaspor’un çok çok iyi oynadığını da söyleyemeyiz…

Hele hele, geçen hafta 7 gol atmış Bursaspor, alıştığımız Bursaspor değildi…

Kalite düşüktü, yardımlaşma tam değildi, agresiflik yoktu sonlara doğru oyun disiplini bitti ama en büyük eksiği bence coşkusuydu…

Şenol Güneş, ikinci devrede Volkan ve Josue’yi kötü oldukları için aynı anda oyundan alarak radikal bir hamle yaptı…

Kötü olsalar da her an sonuca etki edebilecek isimler olduğu için Güneş, bu hamleyi tek, tek de yapabilirdi kabul ama, oyuncuların verdiği tepki de hiç hoş değildi…

Hocana, yöneticine saygın olmayabilir ama kenarda bekleyen takım arkadaşına saygın olacak… Şimdi, Josue “İyi, faydalı, kalsın” diyoruz da, disiplini işine gelmeyen anlarda bozuyorsa ne yapmalı?

Bence, iyi düşünülmeli…

Bu arada, tribünlerdeki dostluktan bahsetmezsek olmaz…

3 İstanbul maymunu ve onların kollayıcılarına kızıyoruz ama Trabzonpor ile Bursaspor taraftarlarının yıllar sonra kucaklaşmalarına neden oldukları için de teşekkür etmeliyiz…

Avni Aker’de Trabzonspor taraftarının ağzından Bursaspor lehine tezahürat duymak resmen tüylerimi diken diken yaptı, kulaklarımın pasını aldı.