83 ila 90+3 arasındaki o stres dolu saniyeleri saymaz isek, Bursaspor adına çok rahat ve net bir galibiyet oldu diyebiliriz…

Tabii şunu da belirtmeden olmaz; Osmanlıspor’un 2-1’den sonra baskısı, Bursasporlu oyuncuların gereksiz paniği 89’da az daha beraberliği getirebilirdi… Beykan’ın şutunu kaleci Çağlar kurtarmasaydı…

Koca maçı bu 10 dakikayla özetleyemez… Anlatacaklarımız var ancak hepimizin en büyük merağı; genç de olsa işleyen ve kazandıran bir sistemi olan Bursaspor’da yenilerin takıma ne katıp ne eksiltecekleriydi…

Gördüğümüz o ki, Yalçın Koşukavak, Milli maç arasında adaptasyon sorununu da tereyağından kıl çeker gibi halletmiş… Hem yenilerden hem de eskilerden kötü diyebileceğimiz bir isim yoktu… Muhakkak aksayanlar olmuştur fakat ben sisteme bakarım ve sistem de maşallah tıkır tıkır işlemeye devam etti… Sadece, 70’ten sonra kontrolü kaybeden bir görüntü var ama bunun da zamanla ortadan kalkacağını düşünüyorum.

Kilolu dediğimiz Seleznov bile girdiği gibi müthiş bir asist yaptı… “Şimdi ne gerek vardı” dediğimiz Ramazan da çıktı golünü attı…

Bursaspor’un ilk 4 haftalık fotoğrafı şu bence; her oyuncu, kaleci de dahil skora katkı yapabilecek potansiyelde… Aynı 2006’daki, tıpkı 2010’daki gibi…

Yalçın Hoca ve öğrencileri kadar Başkan Mesut Mestan ve ekibine de ilk 4 haftanın hakkını teslim etmemiz lazım… Zor, sancılı günler, uykusuz geceler geçirdiler. Şimdi sevinmek onların da hakkı.

..Ve Kubilay Kanatsızkuş…

Övdüğümüz kadar çok acımazsa eleştirdiğimiz dönemler de oldu… Şimdi onu böyle ne yaptığını bilen, takımı için savaşan bir görüntüde izlemek hepimize keyif veriyor… Dün bence sahanın en iyisiydi… Geçmişe sünger çekip yeni bir sayfa açmak bazen hepimize iyi gelir…