Özdal, yazısında dikkat çeken şu bilgileri verdi:

Veriler SGK İl Müdürlüğü’ne ait.

2021 yılında Bursa’nın toplam çalışan sayısı 891 bin 195 kişi.

Geçen hafta Bursa’daki işsizlik sayısını yazmıştım.

Bugün konunun bir başka boyutuna değineceğim.

Kadın çalışanlar…

Daha doğrusu çalışamayan kadınlar.

Nitekim Bursa’da çalışan 891 bin 195 kişiden sadece 294 bin 235’i kadın.

Oransal olarak da çalışanların yüzde 33’ü kadın.

Bu oran Türkiye ortalamasına eşit.

Ancak OECD ülkelerinden çok daha geride.

Nitekim OECD ülkelerinde kadınların işgücüne katılım oranı yüzde 52,5.

Türkiye’de ise erkeklerin ezici bir üstünlüğü söz konusu. (Üstelik yüzde 33’lük orana, son yıllardaki kadın istihdamını artırmaya dönük çabalar sonucunda ulaşıldı.)

Bu utanç tablosu, toplumun kadını eve hapseden önyargısının bir yansıması maalesef.

 

Küçük bir teselli

2017’de Bursa’nın çalışan sayısı 809 bin 703 olarak kayıtlara geçti.

Kadın çalışanların sayısı ise 248 bin 972.

Oranlarsak…

2017’de kadınların çalışma yaşamındaki yeri yüzde 30.

2021’de ise bu oran yüzde 33.

Yani 4 yılda yüzde 3’lük bir yükseliş söz konusu.

Çalışan sayısında ise anlamlı bir yükseliş söz konusu değil.

Nitekim 4 yılda Bursa’da çalışan sayısı  91 bin 195 kişi artarken, toplam nüfus 250 bin artmış.

 

Bebek işçiler!

SGK kayıtlarında son derece ilginç veriler de var.

Mesela küçük yaşta sigortalı olanlar…

Sayıları çok fazla değil ama mesela Bursa’da 0-2 yaş grubunda 10 bebek, çalışma yaşamına adım atmış.

3-4 yaş grubunda ise  2 çocuk  sigortalı.

Okula gitmeden SGK’lı olan çocuk sayımız 13.

13 yaşında 2 bin 68 SGK’lı çalışan olması da, çocuk işçi gerçeğini gözler önüne seriyor.