İnan, yazısında şu ifadeleri kullandı:

Artık Türkiye’de olan hiçbir şey şaşırtmıyor beni.

Olmaz, bu kadarı da olmaz dediğimiz ne varsa hepsi bir bir oldu ve oluyor.

Bazı iyimserlerimiz hatta muhalefet partilerinin yöneticileri bu oldubittiye, “anayasaya” rağmen bu olamaz diyerek muhalefet yaptıklarını sanıyorlar.

Oysa bu son yaşadığımız “instragram kapatılması”na kadar onlarca benzer yasağı yaşadık. Hukuku aramaya kalkıyorlar, beyhude bir çaba bu… Hukuk epeydir yok. Aramakla da bulunacak bir şey değil.

Türkiye’nin siyasi tarihi, yoksulluk, yolsuzluk ve yasaklar tarihidir aynı zamanda.

Yüzyıllık Cumhuriyetimizin gelmiş geçmiş hükümetlerinin hiçbiri bu sorunları çözemediler, belki de çözmek istemediler.

22 yıl önce “3Y” ile mücadele edeceğim diyerek iktidara gelmişti Adalet ve Kalkınma Partisi.

İktidarının ilk yıllarında da bu mücadele içinde göründü. Hatta Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, daha o zaman AKP Genel Başkanı olarak “100 günlük Acil Eylem Planı” açıkladığında orada yapılacak işlerin sıralamasını görünce, “tamam, artık ülkemiz her türlü kötü gidişten arınacak” diye düşünmüştüm. Bize parmağındaki yüzüğü göstermesi de unutulacak gibi değildi.

Olmadı ne yazık ki…

Pek de gerilere gitmeden meseleye bakarsak, çok partili sisteme geçtiğimizden bu yana gelen hükümetlerin programlarının hepsinde ülkenin temel meselesi olarak bu üç sorun ve onlarla mücadele yer almıştı.

Demek oluyor ki; ülkemiz insanı yoksul. Bunun yanında insanımız yolsuzluk yapıyor… Ayrıca da akla yatmayan, hukuki bir geçersizliği olmayan yasaklar var.

Bu ülke insanının kaderi olmuş; yoksulluk, yolsuzluk ve yasaklar…

Onca hükümet geldi geçti, her birinin vaatleri arasında ilk sırada yer almasına rağmen, bir türlü baş edemediler yoksullukla, yolsuzlukla ve yasaklarla.

İnsan ister istemez sorma ihtiyacı duyuyor. Bu sorunları biz neden çözemiyoruz?

Çok mu zor?

Medeni dünya bunları çok önce nasıl çözmüş?

Sanırım iktidara gelenlerin, hükümetlerin bu sorunları çözebilecek güçleri, iradeleri, projeleri yok. Ya da samimi değiller, sorunu çözmek istemiyorlar.

 

Yönetenlerin bilgisizliği, yetersizliği yüzünden ülke kaynakları doğru kullanılmıyor. Üretim için yeterli teşvik, bilgi ve çaba gösterilmiyor. Günü kurtarmak için pansuman çözümler, katma değer yaratmadığı için ülke insanı yoksullaşıyor, her geçen gün yaşam zorlaşıyor.

Bakmayın siz iktidar ve muhalefet parti başkanlarının mitinglerde, vatandaşı görüp, coşkuyla söylediği sözlere… Bize her seferinde büyük sözler veriyorlar, bir tek cenneti vaat etmedikleri kalıyor.

Çoğu zaman bazı şairlerimizin şiirlerini okumaktan da geri kalmıyorlar. Son seçimlerde en başta Nâzım Hikmet’in “Güzel günler göreceğiz çocuklar” dizesiyle başlayan şiiri çokça okundu, deyim yerindeyse muhalefet liderinin ağzından düşmedi.

Siz siz olun, bu vaatlere kanıp hayallere kapılmayın. Güzel günler yakın zamanda gözükmüyor, kötü günler bitsin yeter.

Olay Medya İcra Kurulu Başkanı Mehmet Ali İnan’ın yazısının tamamı için tıklayın…