Aslında moralli olmak ve hayata hep olumlu bakmak iyi bir sağlığın temel taşıdır. Tersine stres ve üzüntü ise sağlığın düşmanıdır. Bu ikisi sağlığı adeta çökertir. Sağlıkta moralin ne kadar önemli olduğunu ve stres ile üzüntünün ne kadar zararlı olduğunu örneklerle açıklayalım.

Örnek-1:

64 yaşında erkek hasta.

Yıllardır muhtarlık yapıyor.

Halsizlik şikâyetleri nedeni ile gittiği doktorda böbrek yetmezliği teşhisi konulduktan sonra bize başvurdu. Yaklaşık bir yıla yakın takibimizde devam etti. Ancak son kontrolünde hastanın böbreklerinin diyaliz düzeyine geldiğini tespit edince diyalize aldık. Hasta diyalize alındıktan sonra içe kapandı, yemeden-içmeden kesildi ve yürüyemez hale geldi. Yıllardır kronik hastaları takip ettiğimden hastanın depresyondan çıkması için gerekeni anlattıktan sonra psikiyatriden de destek aldık. 2 ayda belirgin düzeyde çöken adam iyi bir destekle toparlamaya başladı. Moralini yüksek tuttu ve hastanın sağlığı yerine geldi. Yeme-içmeye ve çalışmaya-üretmeye başladı. Kısacası hasta kendine geldi.

Örnek-2:

46 yaşında erkek hasta.

Kepçe operatörü.

Hasta bize böbrek yetmezliği nedeni ile başvurdu. Hastanın ileri düzeyde yetmezliği olduğu için diyalize alındı. Diyalize zor ikna ettikten sonra istemeye istemeye diyalize giriyordu. Ancak hasta umutsuzluğa kapılıp ağır depresyona girdi. Hastalığını kabullenemedi ve yaşamaktan umudunu kesip ‘öleceğim’ demeye başladı. Bizim çabamız ve psikiyatrinin tedavisine rağmen düzelme olmadı. Ağır depresyondan çıkmak için de hiç çaba sarf etmedi ve sonunda yoğun bakıma düştü. Şu anda yaşam mücadelesi veriyor.

Sonuç:

Ne hastalığınız olursa olsun buna kanser de dahil ben iyileşecem diyen iyileşebiliyor veya yaşamını uzatabiliyor. Öleceğim diyen ve bunda ısrar eden hasta da gerçekten ölüyor. Ne durumda olursanız olun hayatın her anında hayata güzel ve umutlu bakın.