Dr. Francis M. Pottenger 1901-1961 yılları arasında yaşamış ABD’li bir hekimdir. Yaptığı ünlü deneylerde canlıların doğasına uygun beslenmeleri gerektiğini, aksi halde sağlıklı nesiller oluşamayacağını göstermesi ile ünlüdür. 1930’larda, pastörize ve çiğ sütle beslenmenin 900 kedi üzerindeki etkilerine ilişkin 10 yıllık bir çalışma yürüttü. Bir grup yalnızca çiğ süt alırken, diğer grup aynı kaynaktan alınan pastörize sütle beslendi.

Çiğ süt içen grup kuvvet bularak büyüdü, hayatı boyunca sağlıklı, aktif ve canlı kaldı ama pastörize sütle beslenen grup kısa süre sonra durgun, sersem ve normalde insanlarla görülen kalp krizi, böbrek yetmezliği, tiroit bozukluğu, solunum rahatsızlıkları, diş kaybı, kemik zayıflığı, karaciğer iltihabı gibi kronik yozlaştırıcı rahatsızlıklara karşı savunmasız hale geldi. Ama Dr. Pottenger’in en çok dikkatini çeken ikinci ve üçüncü nesillere olanlardı. Pastörize sütle beslenen grubun yavrularının hepsi zayıf ve küçük dişler, kalsiyum eksikliğinin açık ifadesi olan güçsüz kemiklerle doğdular. Bu durum pastörize sütten kalsiyum emiliminin olmadığını gösteriyordu.

Çiğ sütle beslenen grubun yavruları ebeveynleri gibi sağlıklı kaldı. Pastörize sütle beslenen grubun üçüncü kuşak yavrularının bir çoğu ölü doğarken, kurtulanlar ise kısırdılar ve üreyemiyorlardı. Çiğ sütle beslenen grup soyunu sürdürürken, pastörize sütle beslenen grupta dördüncü nesil olmadığı için deney bitmek durumunda kaldı.

BAĞIŞIKLIK SİSTEMİNİ GÜÇLENDİRMEK İÇİN

Yurdumuzu iç ve dış düşmanlara karşı savunan silahlı kuvvetlerimiz, istihbarat görevlilerimiz ne ise vücudumuzun da bağışıklık sistemi aynıdır. Altyapı hizmetlerinin iyileştirilmesi, antibiyotikler, aşılar ve antiviral ilaçların kullanımı, modern tedavi imkânları bizleri mikroplara karşı daha güçlü hale getirmiştir. Ancak mikroorganizmalar da boş durmamış, farklı biyolojik yapılar kazanarak kendi çaplarında mücadelelerine devam etmişlerdir. Bizlere düşen görev ise bu iyileştirici metodlar yanında iyi ve sağlıklı gıdalar alarak ve spor yaparak mikroorganizmalara karşı güçlü bir savunma sistemi (bağışıklık sistemi) oluşturmaktır.

Genel hijyen kurallarına ilaveten aldığımız besinlerin savunma sistemimize olan katkılarının ne olduğunu çok iyi bilmemiz gerekir. Bazı temel vitaminleri, omega-3 gibi esansiyel (vücutta yapılamayan) yağ asitlerini, bazı mineralleri ve mikro besin öğelerini vücudumuza almak zorundayız. Bağışıklık sistemimizin güçlü olması için şu koşulları sağlamalıyız:

Kahvaltı çok önemlidir (yeşillik, yumurta, sağlıklı yağlar, peynir, zeytin ve az miktarda lif içeren ekmek gibi). Öğle sebze, akşam hayvansal protein ağırlıklı beslenilmelidir. Her öğün yeşillik tüketmek çok yararlıdır. Yeterli su içmek, haftada 4 gün ortalama 20 dakika egzersiz yapmak, trans yağlardan, kızartma kültüründen, katkılı ve ultra işlenmiş gıdalardan uzak durmak şarttır. Un ve şeker en aza indirilmelidir. Probiyotik içeren gıdalara önem verilmelidir (yoğurt, ayran, kefir, turşu, ev yapımı konserveler, salamuralar, boza, domates suları, peynirler, sirkeler gibi)

Özellikle A ve C vitaminlerini içeren gıdalar bol tüketilmelidir. Kanımızda C vitamini 1 ise savaş hücrelerimizde 50 civarındadır. Şekerli gıdalar savaş hücrelerimize giren C vitamini düzeyini azaltır. Bu nedenle enfeksiyonlar esnasında şeker alımı nerede ise sıfırlanmalıdır. Yapılan hatalardan birisi bol şeker içeren meyve suları, bal veya pekmez kullanımıdır. Tam tersine bol yeşil yapraklı sebzeler tüketilmelidir. Yeşilliklerde narenciyelerden çok daha fazla C vitamini bulunur.

A vitamini ise sebzeler ele alındığında havuç ve patates başta olmak üzere bakliyatlarda, hayvansal ürünler ele alındığında ise deniz ürünlerinde, sakatatlarda, peynir, tereyağı gibi süt ürünlerinde boldur. Yılın her döneminde D vitamini düzeylerimizi 60 ng ortalama değerlerinde tutmamız enfeksiyonlardan bizi koruyan en önemli faktörlerdendir.

Geriye bir tek stres ile mücadele kaldı. Onu da çözdük mü el mi yaman bey mi yaman görür o mikroplar…