Bursaspor’u izledikçe insanın içi sızlıyor…

Bugüne kadar ne bu kadar içi boş bir takım ne de vurdum duymaz bir futbolcu grubu gördük.

Teknik direktör ve yönetim de üstüne tuz biber oluyor…

11 maç oynuyorsun 8 mağlubiyet 2 beraberlik ve sadece 1 galibiyet alıyorsun.

Vallahi de billahi de yazıklar olsun…

Şampiyonluk apoleti takmış bir camiaya bu reva mı?

Vasat ötesi bir takıma sahip olmamızı sağlayanları tebrik ediyoruz.

Milli maç arası diyoruz, takım toparlanır diye bekliyoruz.

Ama o da ne Konyaspor karşısında ilk 45 dakikada pozisyon dahi üretemeyen bir Bursaspor izliyoruz.

Ya böyle amatörce goller yenir mi?

İlk golde Aziz Eraltay müsait durumda panikleyip topu havaya dikiyor, Skubic de hamile eşine gol hediye etmekte zorlanmıyor. Ya ikincisine ne demeli Sivok kardeş bir asist de kendi takım arkadaşlarına yapsan olmaz mı?

Tüm hatlarıyla tel tel dökülen bir savunmaya sahip Bursaspor‘un hücumcuları da bu kadar beceriksiz olunca bize yine hüsran yaşamak düşüyor. Ne Aziz’in Serkan’la burun burunayken kaçırdığı, ne de Sercan ile Deniz’in karşı karşıya kaçırdıklarının izahı olamaz.

Elin oğlu leblebi gibi gol atarken, maşallah bizimkiler taraftarına saç baş yoldurmak için ellerinden geleni yapıyor.

Yeri gelmişken Pablo Martin Batalla‘yı da anlamakta güçlük çekiyor insan.

2017 ne yazık ki Pablo’ya hiç yaramadı. Onu her geçen maçta daha da etkisiz görüyoruz. Tangocu sorumluluk almazsa yanındakilerin acemiler ordusundan hiçbir farkı kalmıyor.

Bu işin şakası kalmadı artık.

Sizlerden tek beklentimiz gemiyi sağ salim limana yanaştırmanız.

Kalan 8 haftada en az 2 galibiyet 2 beraberlik alın sonra nereye giderseniz gidin…

Bursaspor’un büyüklüğünü kavrayıp ona göre hareket edecek yönetim, teknik heyet ve futbolcu grubu görmek en büyük temennimiz.