Büyükşehir Beleriye Başkanı Alinur Aktaş, yakalandığı Covid-19 illetinden kurtulmak için Şehir Hastanesi’nde tedavi görüyor. Fakat, Başkan yetimleri de unutmuş değil.

Ramazan birlik, dayanışma hoşgörü, yetimin, öksüzün başını okşama ayı.

Bursa Büyükşehir Belediyesi bu kutsal ayda güzel bir projeye imza atmış.

Büyükşehir Belediyesi Gençlik ve Spor Hizmetleri Daire Başkanlığı bünyesindeki Gençlik Hizmetleri Şube Müdürlüğü’ne bağlı olarak faaliyet gösteren Mahalle Gönüllüleri, Büyükşehir Belediye Başkanı Alinur Aktaş’ın yazdığı mektubu ilimizdeki 1000 yetime ulaştırmış.

Projeye ilişkin bilgilendirmeyi Büyükşehir Belediyesi Basın ve Halkla İlişkiler Daire Başkanı dostumuz Ahmet Bayhan gönderdi.

Babasını 12 yaşında kaybeden Aktaş’ın mahalle gönüllüleri aracılığıyla Müslüman ülkelerde Ramazan’ın 15. gününde kutlanan Dünya Yetimler Günü’nde gönderdiği mektuplar anlam yüklü.

Bursa’nın 17 ilçesindeki yetim çocuklara ulaştırılan mektupların mottosu, ‘Çocukların düşü Bursa’nın gülüşü’ olarak seçilmiş.

Peki ne var o mektupların içeriğinde.

Aktaş yetimlere hitaben bu ifadeleri kullanmış;

“Kendini asla yalnız hissetme, babasını 12 yaşında kaybetmiş bir büyüğün olarak her zaman yanında olacağım. Belki hayatında bir çok şeyi değiştiremem ama bu mektupla hem seni tanımayı hem de bir dileğini gerçekleştirmeyi canı gönülden isterim.”

Peki ne olacak o mektupların sonunda?
Büyükşehir’in bürokratları iyi hazırlık yapmış. Çocuklar Başkan Aktaş’ın mektubuna yanıt vererek, bir isteklerini bildirecekler. Aktaş da yetimlerin o dileğini yerine getirecek.

Emeği geçen Büyükşehir bürokratlarını ve projeyi geliştiren kolaylaştırıcıları kutluyoruz.

Yetimini, yoksulunu, muhtacını, kimsesizini sevindiren, onlara sahip çıkan ülkelerin sırtı kolay kolay yere gelmez.

Böylesi kutsal bir ayda Bursa’nın yetimlerini unutmayan Aktaş’ı da tebrik ediyoruz. Başkan’ın yetimlerin duasıyla da kısa sürede şifa bulmasını diliyoruz.

 

Maarif’te Çaltılı’ya moderatörlük görevi

Türkiye Maarif Vakfı’nın çalışmalarını uzaktan ilgiyle izliyoruz. Yurtdışında Fethullahçı Terör Örgütü’nün Türkiye’ye düşman nesiller yetiştiren okullarına alternatif olarak faaliyete geçen Türkiye Maarif Vakfı hemen her ülkeye ulaşmaya, buralarda eğitim kurumları açmaya devam ediyor.

Türkiye Maarif Vakfı’nda Bursa’dan tanıdık bir dostumuz var. BURFAŞ’ın eski Genel müdürlerinden Mustafa Çaltılı’ya Maarif’te önemli bir görev daha verildiğini görüyoruz.

Türkiye Maarif Vakfı Yönetim Kurulu Üyesi olan Çaltılı önceki gün Vakfın ülkemizdeki 65 üniversite ile işbirliği yollarının aradığı dijital ortamdaki buluşmanın moderatörü olmuş.

Sınırlarımızın ötesinde ülkemizi başarı ile temsil eden Maarif Vakfı’nda Bursa’dan bir ismin yer almasını önemsiyoruz.

 

Aşıya ilgi sevindirici

Artık şu net biçimde biliniyor.

Salgından kurtulmanın tek yolu maske, mesafe ve hijyenden geçmiyor. Bunlar olacak ama yetmez.

Toplumumuza aşıyı ne kadar hızlı yapabilirsek, tehlikeden de o denli uzaklaşmış olacağız.

Türkiye maalesef aşılamada gelişmiş ülkeleri yakalayamıyor. Gerek tedarikteki sıkıntı gerekse mükemmel altyapıya rağmen aşı rakamlarını çoğaltamadığımız için ölümler her geçen gün artıyor.

Biz de dün Biontech aşımızını ikinci dozunu Çekirge Devlet Hastanesi’nde olduk. Hastane kampüsünün içinde, ama ana binadan uzakta özel bir bölüm ayrılmış.

Aşılama biriminin önündeki kalabalığı görünce sevindik. Demek ki, yurttaşlarımız artık aşıya önem verir olmuşlar.

Biz de aşımızı yaptırmak için yoğunluk nedeniyle bir süre beklemek zorunda kaldık.

Sorunsuz, sıkıntısız vatandaş önüne konulan formu doldurduktan sonra aşısını olup, bir süre de gelişebilecek olumsuz duruma karşı bekledikten sonra hastaneden ayrılıyor.

Türkiye aşılamada kurduğu bu mükemmel altyapıyı sayıyı artırmada da kullanmalı.

Kolumuza aşı vurulur vurulmaz, telefonumuza 2. dozu olduğumuza dair mesaj düşüyor.

Bakanlık bunun altyapısını çok iyi kurmuş. Fakat, henüz 25 milyon bile olmamış aşılamada çok gerilerdeyiz.

Pandemi ile mücadelede yol alabilmemiz ve riskten uzaklaşmamız için aşılanan yurttaş sayısını ne yapıp edip artırmamız gerekiyor.

Bunu başarırsak, ülke olarak daha özgür ve rahat günlere kavuşacağız.

Eski alışkanlıklarımızın ve özgürlüklerimizin geri gelmesi için buna mecburuz.