Flipboard
Türkiye‘de kentleşme oranı öyle hızlı yükseliyor ki, buna merkezi hükümetin ve yerel yönetimlerin de çaresiz kaldıkları görülüyor.
Ülkemizdeki nüfusun neredeyse yüzde 80’i kentlerde yaşıyor.
Üstelik, kırsaldan kente göç öyle hızlı seyrediyor ki, bugün Anadolu‘da Bütünşehir statüsüyle yönetilen illerde,adı mahalleye dönüşse de eski köylerin çoğu viran durumda.
Elimize geçen bir grafik, Bursa‘da kırsaldan kente göçün acı tablosunu gözler önüne seriyor.
Bursa‘nın Dağ ilçelerinden Orhaneli‘nin yıllara göre nüfus grafiğine baktığımızda eğri hep aşağıya doğru iniyor.
2007‘de Dağ ilçelerinin en büyüğü Orhaneli‘nin 26 binlerdeki nüfusu 2019‘da 19 binlerin altına düşmüş.12 yılda hiç artmadan sürekli düşen nüfus verileri bölge insanının, özellikle gençlerin doğup büyüdükleri topraklardan umudunu yitirdiğine işaret ediyor.
Orhaneli‘de iki büyük devlet teşekkülü yakın geçmişte özelleştirildi.
Türkiye Kömür İşletmeleri‘ne ait ocaklarla, kısa adı EÜAŞ olan, Elektrik Üretim AŞ’nin termik santralinin özel sektöre devredilmesiyle ilçeden kaçış hızlanmıştı.
Son grafik de bunu teyit ediyor.
Bölge için umut olması beklenen ve ters göçü tetikleyeceği düşünülen Maden Organize Sanayi Bölgesi‘nde de somut ilerleme sağlanamadı.
Milyarlarca metreküp mermer rezervi bulunan ilçede nüfus artış hızının hep negatif olması üzüntü verici.
Dağ ilçelerinden kaçış sadece Orhaneli’de yaşanmıyor.
Bölgenin diğer ilçeleri Keles, Büyükorhan ve Harmancık‘ta da durum farklı değil.
Bu ilçelerde de nüfus grafiği yükseltmiyor, sürekli aşağıya doğru bir seyir izliyor. Bölgenin en uzak ilçesi Harmancık‘ta nüfus 6 binlere kadar geriledi.
Hayvancılığın canlı olduğu Büyükorhan‘da da neredeyse her hafta bir göç kamyonu Bursa‘nın yolunu tutuyor.
Bölgenin kırsal mahallelerinde yaşayan nüfusun yaş ortalaması 50’nin üstünde.
Keles‘te de tablo içaçıcı değil.
Dağ ilçelerinin bu gidişatı, çok geç olmayan gelecekte, bölge topraklarının uzak illerden Bursa‘ya göç eden yurttaşların eline geçişini de hızlandıracak görünüyor.
Bu dernekte ihtiyaç sahibi için yok yok
Haftasonu yolumuz Merinos‘taki Hamza Güveli Camisi‘ne düştü.
Burada eski bir dostun hayır işleriyle meşgul olduğunu görünce sevindik. Merinos Hamza Güveli Cami Yaptırma Yaşatma Sosyal Kültürel Yardımlaşma ve Dayanışma Derneği’nin altında büyük bir hayır deposu var.
Burada yok yok.
Asım Çakır eski Osmangazi Belediye Meclis Üyesi.
Kendini yoksullara yardıma adamış. Biz kendisini tanıdığımızdan bu yan hep darda kalanını yardımına koşuyor.
Osmangazi Belediye Başkanı Mustafa Dündar da Çakır’a destek olmuş.
Depo ağzına kadar yiyecek, içecek, giysi, ayakkabı, ev tekstili, çocuk oyuncakları ile dolu.
Buraya gelen ihtiyaç sahipleri dilediği eşyayı alabiliyor.
Ürünler hayırseverler tarafından buraya teslim ediliyor. İkinci el eşyalar da kabul ediliyor.
Hepsi ayıklanıp tek tek tasnif ediliyor.
Derneğin başka bir deposu daha var. Orada da yine ihtiyaç sahipleri için 2. el beyaz eşya ve mobilya bulunuyor.
Dernek her türlü mobilya ve beyaz eşyayı ihtiyaç sahiplerine iletmek üzere kabul ediyor.
Çakır hiç yüksünmeden getirilen giyilmiş sağlam ayakkabıları kendi elleriyle temizleyip, boyayıp rafa yerleştiriyor.
Güzel ve örnek bir dayanışma örneği. Dernek ayrıca, sayısı az olsa da öğrenci bursu veriyor.
Bursa’da bu örnekler çoğalmalı.
Asım Çakır ve dernek yöneticilerini kutluyoruz.
İhtiyaç sahipleri hiç çekinmeden buraya gitsinler.
Diledikleri her şey kendilerine veriliyor. Tabi Bursa olarak biz de böylesi STK’larmıza destek olmalıyız.
