Sercan, Serdar ve Dzsudzsak’ın sakatlıkları, Vodafone Arena’nın kapılarını açması, Fenerbahçe’nin puan kaybetmesi Bursaspor’un handikaplarıydı.

Beşiktaş’ın oyuna baskılı başlayacağı ve erken bir gol bulmak isteyeceği herkesin malumuydu. Nitekim öyle de oldu. Burada Bursasporlu oyuncuların rakibine ve hakem Barış Şimşek’in de taraftar baskısına vereceği reaksiyon karşılaşmanın gidişatını tayin edecekti.

Özellikle ilk devrede yeşil beyazlılar ve Şimşek baskıya boyun eğmedi. Hamza Hoca’nın psikolojik ve taktik olarak oyuncularını maça iyi hazırladığını gördük. Elindeki mevcut kadro ile Beşiktaş gibi teknik kapasitesi yüksek oyunculardan kurulu takıma karşı mümkün olduğunca geniş alan bırakmayarak, rakibini orta sahada durdurmaya çalıştı. Gomez’in golüne Traore ile verilen cevap; ilk devrenin Bursaspor’un istediği şekilde bitmesini sağladı. 2.yarıda ise Bursaspor yine direndi ama düdük sahibi direnemedi. Delgado’nun golünden sonra çaldığı penaltı çok ucuzdu. Hosogai’nin dokunup dokunmadığı belli olmayan pozisyonda, Sosa zaten kendini yere bırakmaya çoktan karar vermişti. Şimdi bu penaltı golü olmasa geçen her dakika Bursaspor’un direnci artacaktı diyeceğim, diyemiyorum çünkü bu fırsat Stoch’un golü ile yeşil beyazlıların eline geçti. Sonuçta Bursaspor yenilmesine rağmen, sahadan başı dik ayrıldı; olması gereken ve taraftarlarının istediği gibi.

Quaresma ve Hosogai’ye verilen kırmızı kartlar doğruydu ama adrenalinin tavan yaptığı dakikalarda Hamza Hoca’nın çok doğal olan tepkisini, 30 metrelik koşu yaparak tribüne göndermenin mantığı neydi? Şimdi sormazlar mı? Konya maçında Periera’nın yaptığı neydi diye?

Fikret Orman’ın maç sonrası yaptığı açıklamalara ne demeli? “Hamza Hamzaoğlu enteresan derecede istekliydi” demek de ne demek? Ne yapsaydı Hamza hoca, oyuncularına,”kendinizi yormayın, önümüzde Akhisar Belediye maçı var. Rakibimizi yeni statlarında fazla yormayalım mı deseydi? Neyin kafası bu? Bu anlayış ile Türk futbolu bir adım öteye gitmez/gidemez…