Şenol Güneş’li Bursaspor’dan sonra o hasret kaldığımız coşkulu iştahlı ‘İşte budur’ dedirten takımı nihayet sahada gördük.

Bursa’ya da böyle bir takım yakışırdı.

Geçen seneki travmatik ortamdan sonra sahada ‘Fransız kalan’ takım gitmiş yerine Paul Le Guen önderliğinde rakiplerini ‘Fransız’ bırakmaya aday bir takım gelmiş.

İlk 3 maçta olumlu sinyalleri almıştık.

Oynadığı 3 karşılaşmada 7 puan çıkaran Akhisarspor, tam da yeşil beyazlıların tartıya çıkacağı karşılaşmaydı.

Paul Le Guen rakibi iyi analiz etmiş. Akhisar’ın ilk devrede oyunu kendi sahasında kabullenerek kontra ataklarla Bursa defansının arkasına sarkmayı planladığı tuzağa düşmedi. Sabırlı oyun anlayışını topu kanatlara hızlı bir şekilde aktararak rakip kalede gol aradı.

Ama şunun altını çizmekte fayda var, oyun disiplininden son dakikaları saymazsak ödün vermeyen defansı, orta sahası, kanatları ve forvetiyle derli toplu bir takım izledik.

Harun kritik zamanlarda çok önemli kurtarışlara imza atarken orta sahada Agu soğuk kanlı oyunu çaldığı toplarla maçta bir tık öne çıkan oyuncular oldu.

Delarge ve Ekoko kanatlarda etkili oyunlarıyla Akhisar’ın dengesini bozan oyunculardı.

Uzun bir aradan sonra Batalla da oynadığı oyundan zevk alırken attığı golde yine bulunması gereken yerdeydi.

Delarge 3’e taktı gidiyor. Böyle giderse gol krallığının en büyük favorilerinden biri olur.

Stancu da yeni kadroyla birlikte kendini buldu.

Sözün özü bu görüntü sürerse Başkan Ali Ay da taraftar da bizler de rahat bir sezon geçiririz.