Okunmadık dua kalmadı. Aranmadık arkadaş, eş, dost kalmadı “ne olur?” diye sordular birbirlerine.

G.Birliği maçından sonra günler yıl oldu.

Rüyalara girdi yeşil beyazın sevdası. Bazen kâbusla, bazen gülümseme ile kalktı insanlar.

Trabzonspor maçı öncesi umutla, umutsuzluk arasında gelip gitti yeşil beyazlılar.

Karadeniz’de gemi batacak mı? Yoksa hasarlı da olsa yine yelken açacakmıydı yeni ufuklara?

Bursa’nın her köşesinde; kahvede, pastanede, AVM’lerde, camide, çarşıda, sokakta, evlerde Trabzon maçı ile yatıp Trabzonspor karşılaşması ile kalktı insanlar… Korku ile umut birbirine karışmıştı.

Şampiyonluk-küme düşme kelimelerini kimse yan yana getirmek istemiyor, isyan ediyordu içten içe…

Mübarek Ramazan ayında oruç, Bursasporlular için umut orucuna dönmüştü adeta…

2004 Sakarya… Bu tarih ve yer, yine canlandı akıllarda. O acı bir defa daha yaşamak… Kelimeler düğümlendi boğazlarda… İşte Trabzonspor maçının öncesindeki psikoloji böyleydi pek çoğumuzda.

Yeşil beyaz bayrak bir kez daha yere düşmemeliydi. Öyle de oldu. Ama ömürlerden ömür gitti. Bu kez yürekleri ile ayakları ile onurları ile mücadele verdiler. Yenik duruma düştüler pes etmediler. Jorquera ve Batalla ile geriye dönüşleri muhteşem oldu. Dualar, totemler, gözlerini kapayanlar, maçı izleyemeyenler tüm bunlar bu kez 90 dakika bitsin diyeydi. Ve 34 haftanın ardından gözyaşları ile sona eren bir sezon… Bilal’i, Erdem’i, Harun’u, Batalla’sı ile tribündeki cefakar taraftarlarla birlikte tüm şehir ağladı. Gemiyi sağ salim limana yanaştıran Mustafa Er ve Gançev’e de helal olsun… Avrupa hayallerinden, ligde kalmanın mutluluğuna giden acı bir serüveni geride bıraktık. Hepimize geçmiş olsun. Ders çıkarma mevzusuna hiç girmiyorum. Onun için uzun günler var, tek tek konuşuruz bunları… Düşenin dostu olmuyor sevgili Bursalılar. Bakın, 3 milyonluk şehrin kaderini belirleyecek maça saatler kala Fenerbahçe başkanı Aziz Yıldırım utanmadan, sıkılmadan ne diyor? Anlaşılan 2010’un kuyruk acısı hala geçmemiş. Ama unuttuğu birşeyi var. Burası Bursa. Bu takım şampiyon da olsa küme de düşse onuru ile şerefi bunu yapar.