Bu sezon 5 gördük ama 7’yi göreceğimiz hiç aklıma gelmedi. Bursaspor bu, nerde ne yapacağı hiç belli olmuyor. Geçen hafta 5 yedi bu hafta 7 attı. Güneş içimizi ısıtmaya devam ediyor…

Bu galibiyete şapka çıkartılır. 7 gol atmak öyle her takımın harcı değil. Harcı değil diyorum çünkü ligde artık son kozlarını oynayan Kardemir Karabükspor’un ölüm kalım maçıydı.

4 eksiğine rağmen, Bursaspor’un oyun iştahı öyle böyle değildi. Özellikle rakibin zafiyetini hemen çözen Josue ve Belluschi defansın arkasına atıkları toplarla kilidi çözen isimlerdi. Emre kardeşim senin de maşallahın var. Böyle devam edersen milli takım sana çok uzak değil… Gelelim maçın kahramanına.

Bana göre maçın kırlma anı, ilk yarının hemen başında sakatlık geçiren Fernandao’nun çektiği acıya rağmen iğne ile oyuna devam isteği, Şenol hocanın da oyuncusuna güvenmesiydi. Brezilyalı içindeki sesi dinledi sanki… Muhteşemdi.

Gol perdesini Holmen açtı, gol makinası devamını getirdi. Karabük’ün golü yeşil beyazlılar için sinek vızıltısı gibiydi… Fernandao ikiledi, üçledi, dörtledi, ikisi penaltıdan olmak üzere attığı 4 golle Bursaspor tarihine adını altın harflerle yazdırdı. Krallık tacını giymesine de 4 hafta kaldı.

Gol resitaline Volkan ile Bakambu’da katılınca tarihi farkta geldi. Bu tarihi maça Atatürk Stadı’ndan yalnızca 2-3 bin dolayında taraftarın şahitlik etmesi dünün tek üzücü tarafıydı.

30 haftada atılan 66 gol. Gel de yanma o kaçan galibiyetlere, kaçan puanlara. Şu hafta çok daha farklı şeyleri konuşuyor olabilirdik. Kısmetse önümüzdeki yıllara diyelim…

Kongre öncesi tablo ortada… 16 Mayıs’ta başkanlık koltuğuna hangi isim oturacaksa

macera aramasına hiç gerek yok. Hocası ile oyuncuları ile bu takıma sahip çıksın yeter. Her zaman böyle bir fırtsa gelmez…