Bir bakıyorsunuz, Volkan, bir bakıyorsunuz, Fernandao, bir bakıyorsunuz, Belluschi, Civelli, Ozan Tufan sahneye çıkıyor Bursaspor’da.

Bu kez Mersin’de sahnedeki isim gollerine belli bir süre ara veren Cedric Bakambu’ydu. Gollerde ona eşlik eden isimlerde açıkçası “nihayet” dedirtti.

Zenginlik böyle bir şey olsa gerek. Biri olmazsa diğeri, makinanın çarkları her türlü dönüyor. İşin özü şu; Bursaspor’da sahaya çıkan her futbolcu işinin hakkını en iyi şekilde verirken, oyuncuların üzerine düşen yük dengesi de bir o kadar hafifliyor. Böyle olunca Şenol Hoca’nın her talebesi yaptığı işten keyif alıp, keyif veriyor.

Bazen biri gücünü, biri tekniğini, biri hızını konuşturuyor. Bunu bir bütünlük içerisinde yaptığınızda da ortaya takım gibi takım çıkıyor.

Bundan dolayı da rakiplerin teknik adamları yeşil beyazlı ekibe nasıl önlem alacağını şaşırıyor.

Kupada çok önemli bir virajdı Mersin İdmanyurdu. Yukarıda anlatmaya çalıştığım faktörler nedeniyle zor gibi görünün maçı Bursaspor kolaya çevirdi ve 5-0 gibi çok

net bir skora imza attı. Ozan Tufan sahanın en iyilerinden biriydi. Gollerdeki katkısı kadar, oyun anlayışı kusursuzdu. Bakambu suskunluğunu bu maçta bozdu. Fransız oyuncu sürati

ve fırsatçılığını konuştururken, Balıkesir’den sonra Mersin filelerini de 3 kez havalandırmayı başardı. İştahı yerindeydi sizin anlayacağınız.

Gol atmak her futbolcu için bir özgüven getirir. Bugüne kadar oldukça silik bir görüntü veren Holmen ve Traore’nin de bu maçta golle buluşmaları gelecek haftalar için önemliydi. Bursa bunları yaparken Mersin ne mi yaptı? Sadece direnmeye çalıştı. Sakat oyuncularının fazlalığı ve hafta sonunda Beşiktaş ile oynayacakları maçı göseterek Rıza Hoca yedek ağırlıklı bir kadro ile Bursa’da yaptığını yapmaya çalıştı ama bu kez tutmadı.

5 atmak her takımın harcı değil, Balıkesir, Kasımpaşa’nın ardından Mersin İdmayurdu da Bursaspor’un gazabına uğradı. Ne diyelim Hamza Hoca düşünsün…