Bunu örneklerle açıklamaya çalışayım.

Örnek-1:

Bir inşaat mühendisi polikliniğimize başvurdu. Genel durumu ve tetkiklerini incelerken, anamnezinde inşaat yaptığını yani müteahhitlik yaptığını ifade etti. Yaptığı daireleri özenle yaptığını ve çok sağlam olduğunu anlattı. Bu gibi durumlar doğaldır. Kimse malına çürük demez. Bu kişinin yaptığı bir site bizim evin yakınında, pazara giderken baktım attığı demirler ve yapı gerçekten de güzel. Tabii benim gözümde.  Bu işi bilen ve bu işte deneyimi olan birkaç kişiye sorduğumda hepsi de bu inşaatın çok sağlam yapıldığını ifade ettiler. İnşaat sahibi kontrole geldiğinde, çok güzel ve sağlam yaptığı için teşekkür ettim. Sebebi, ne olursa olsun ve de ne işi olursa olsun işini güzel yapanı takdir edeceksin. Teşekkür ederken müteahhit sağ ol hocam dedi ve başladı konuşmaya. Hocam ben  iki kız kardeşimi ve yeğenlerimi depremde kaybettim. Açıları hep içimde. Neden müteahhitler ve ekibi işini sağlam yapmadılar? Neden başta çocuklar olmak üzere insanlar göçük altında inleyerek, bağırarak ölsünler. Para için değer mi diye çok düşündüm? diye anlatı.

Örnek-2:

Belediyede çalışan temizlikçi bir işçi,  bulunduğu alanı temizlerken bana döndü,  abi görüyorsun çöp tenekesi orda olmasına rağmen çöpü yere atıyorlar ne ayıp ne cahillik dedi. Ben de bir soru soracağım sana, ama bana doğru cevap vereceksin dedim. Tamam dedi. Sen belediyede temizlik işçisi olarak çalışmadan önce sığara izmaritini ve çöplerini çöp tenekesine mi yoksa umursamadan yere yani etrafa mı atıyordun?  Sayın abim yere, etrafa atıyordum dedi. İşte bütün mesele bu.

Sonuç:

Eğitimli ve ahlaklı kişiler kendisinin, yakınlarının ve kısacası başta insanlar olmak üzere hiçbir  canlıya zarar vermeden mesleğini yapan insandır. Hayatta gerçekleri gören insandır.

Hep güzel düşünün, hep güzel işinizi yapın, hep insanları, canlıları ve doğayı sevin.