Günümüzün en büyük paradokslarından biri şu, sağlıklı yaşam için vitamin peşinde koşuyoruz, pahalı spor salonlarına yazılıyoruz ama çoğu zaman en basit “ilaç” olan doğayı ihmal ediyoruz.

Oysa bilim yıllardır aynı şeyi söylüyor. Doğada geçirilen zaman, yalnızca ruhu değil, bedeni de gençleştiriyor. Japonya’da yapılan “orman banyosu” araştırmaları, ağaçların arasında yürüyen bireylerde tansiyonun düştüğünü, bağışıklık hücrelerinin daha aktif hale geldiğini ortaya koyuyor. Michigan Üniversitesi’nin çalışmasına göre ise sadece 20 dakikalık bir park yürüyüşü bile stres hormonlarını yüzde 20 azaltabiliyor.

Şehir hayatı stres hormonunu sürekli yüksek tutuyor. Bu da kalpten bağışıklığa, hücre yaşlanmasından zihinsel yorgunluğa kadar birçok sorunun görünmez tetikleyicisi. Oysa doğa, stres hormonunu adeta “sessizce söndürüyor.”

Üstelik işin sadece biyoloji tarafı yok. Beynimiz de doğanın sunduğu molalara ihtiyaç duyuyor. Araştırmalar, doğal ortamlarda vakit geçiren insanların dikkat sürelerinin uzadığını, hafıza ve yaratıcılığın canlandığını gösteriyor. Yani ağaçların arasında yürümek, zihnimizi de yeniden ayarlıyor.

Ne yapabiliriz?

Haftada birkaç kez parka veya yeşil bir alana uğramak,

Öğle arasında 15 dakikalık kısa bir yürüyüş yapmak,

Balkon ya da pencere kenarına birkaç bitki yerleştirmek bile bu etkiyi başlatıyor.

Kısacası, doğa lüks değil, biyolojik bir ihtiyaçtır. Ağaçların arasına atılan her adım, aslında kendi hücrelerimize genç kalmaları için verilen bir fırsattır. Belki de en etkili ilaç, reçetesiz olanıdır.

Bir nefes temiz hava, bir avuç yeşil huzur.