Türkiye, stadyum ve tesis yapımında  UEFA’da parmakla gösterilen örnek ülke olarak kıskandırmaya devam ediyor. Muhteşem bir yeni stadyum daha futbolumuzun hizmetine girdi.

Malatyaspor, kötü başladı, sona doğru keyif veren, skoru değiştiren istekli futbol oynadı ama sonuç olarak istediğini alamadı.

Bursaspor, 80. dakikaya kadar olan süreçte beklemediği derecede rahat, istediği her şeyi sahaya yansıtabilen bir futbol oynadı. Güzel goller attı ama 80’den itibaren artı 5 dakika dahil son bölümdeki oynadığı futbolu ciddi şekilde sorgulamalı. Paul Le Guen, 60. dakikada, önümüzdeki haftayı düşünerek yaptığı değişikliklerde haklı olabilir lakin, son çeyrekte ciddi sıkıntılar yaşadı.

Yaş olarak işin sonuna gelmiş olan Bülent Yıldırım, fiziki görüntü olarak da kendini bırakmış. Koşu temposu, pozisyonlara yakınlığı, zaman zaman sıkıntılar yaşamasına, doğru kararlar vermesine engel oldu. Eğer Titi’ye sarı kart gösteriyorsan, Yalçın ve Mina’ya benzer faullerde niçin sarı kart çıkarmıyorsun? Hakemlerimiz kendine problem olan ve oyunu bozan futbolcuları disipline etmeyi bilemiyor ve beceremiyorlar. Bunca deneyimine rağmen, Malatyasporlu Adem Büyük, hakemi maçta zorlamasına rağmen Bülent Yıldırım, onu disipline edemedi.

89. dakikada Malatyaspor lehine ceza alanı dışında çaldığı faul, eğer faulse Titi’yi niye ikinici sarıdan ihraç etmedin? 90+3’te kale çizgisi bölgesinde Deniz’e yapılan harekette, (Dirseklerin rakip oyuncuya karşı silah olarak yaralayıcı kullanılmasına girer), kartın rengi, sarı değil kırmızı olmalıydı. Ama maalesef hakemlerimiz UEFA standartlarına göre değil de duruma, maçın gidişatına ve skora göre kart kullanıyorlar. Toplumdan gördükleri tepkinin temel nedeni bu.

Son olarak, 1 numaralı yardımcı hakem Baki Tuncay Akkın’ı, gollerden önce kritik pozisyonlardaki yorumlarından dolayı kutlarım.