Kuzey Makedonya’ya gidenler görmüşlerdir.

Halkın Taş köprü olarak isimlendirdikleri Fatih Sultan Mehmet Köprüsünün  kuzey ve güneyindeki  alana  birçok heykel yapılmış.

Taş Köprü şehrin ortasından geçen Vardar nehri üzerine yapılmış, karşıya geçişler bu köprüden sağlanır.

Kuzey Makedonya için bu heykellerin iki önemli işlevi var. Biri, yeni bir tarih ve millet oluşturmak. İkincisi, Taş Köprü’yü silikleştirmek.

Yugoslavya dağıldıktan/dağıtıldıktan sonra içinden yedi cumhuriyet çıktı. Bunlardan biri de, önce Makedonya, sonra Yunanistan’ın bu ismi tanımaması üzerine Kuzey Makedonya oldu.

Tarihte Makedon diye bir millet olmamıştı. Dolayısıyla şimdi bir millet yaratmak gerekiyordu. Önce tarihi heykellerden başlanmalıydı ve öyle yaptılar. Büyük İskender de Makedonyalı olduğuna göre… Ama Makedonya Coğrafyası Yunanistan’daki Selanik şehrinden başlıyordu.

Yunanistan Makedonya ismine itiraz etti. Sonunda Makedonya, Kuzey Makedonya ismini aldı.

Türk Çarşısından Taş Köprüye gelirken  devasa birinci heykelle karşılaşırsınız. Filip, Eşi ( Büyük İskender’in annesi  ) ve çocukluğunun çeşitli safhalarında Büyük İskender.Köprünün hemen yanında papaz ve eski dönemlere ait bir savaşçı büstü alanın kuzey kısmında yer alıyor.

Köprüyü geçip güney kısmına gelince, Filip ve Büyük İskender’in biri meydanın başında diğeri sonunda heykelleri yer alıyor. Bu iki ana heykelin dışında papazların heykelleri var.

Taş Köprünün doğu ve batı yakasında köprüye mesafeleri 50-100 metre arasında iki de köprü yapılmış ki, bu köprüler boydan boya – sağlı ,sollu- heykellerle kaplanmış. Maksat Taş Köprünün görünümünü kesmek.

Gerçi Büyük İskender/ Makedonyalı İskender Yunanistan tarafından da sahipleniliyor. İleride bunun kavgası olur mu, almaz mı bilinmez.

İşin ilginci bu heykeller yapılırken halkın özellikle Müslümanların şikayetleriydi. Aynı şikayetleri kimi Makedonlar da dillendirmiş.

Şikayetlerin temelinde yatan bu heykellerin devlete olan yüksek maliyetleri olmuş. Milyonlarca Euro olan bu maliyetlerin ne kadar doğru olduğu bilinmiyordu.

Çünkü birer sanat eseri hüviyetinde olan heykellerin gerçek maliyeti bilinmiyordu. Dedikodulara göre birileri devleti soyuyordu.  Bu söylentiler hala devam ediyor. Belki haklılık payı vardır kim bilir?